ΘΕΑΘΗΝΑΙ ΠΡΟΣΩΠΑ ΜΑΡΙΑ ΝΟΜΙΚΟΥ

της Μαρίας Σούμπερτ

Πρόσφατα διάβασα το βιβλίο της Μαρίας Νομικού «Μια πινελιά μυστήριο» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, σε εικονογράφηση Ράνιας Βαρβάκη. Μια αλλαγή τόπου, μια αλλαγή ρουτίνας και ένας αποχωρισμός των καλών φίλων είναι ίσως από τα πιο τρομακτικά και δύσκολα γεγονότα που καλείται να ζήσει ένα παιδί και ένας έφηβος. Φωνάζει, πετάει πράγματα, σπάει την αγαπημένη κούπα της μαμάς.
         
Οικονομικά προβλήματα, λοιπόν, και «ξεριζωμός». Από την άλλη το σπίτι που στο οποίο θα ζήσουν, είναι το σπίτι του προπάππου της Αριάδνης, ενός καπετάνιου που περιγράφεται σκληρός και άκαρδος. Ο πατέρας της δεν έχει γνωρίσει ποτέ τον παππού του. Δεν ξέρουμε γιατί. Οικονομικά προβλήματα, «ξεριζωμός» και οικογενειακά μυστικά.
         
Και η λύση που είναι; Η λύση βρίσκεται στην Τέχνη. Η Μαρία Νομικού δίνει στην ηρωίδα της ένα μεγάλο εφόδιο: τη ζωγραφική. Γιατί η Τέχνη, είτε ως έκφραση δημιουργικότητας, είτε ως μέθοδος θεραπείας αποτελεί μια μοναδική διέξοδο που επιτρέπει την έκφραση των συναισθημάτων, το παιχνίδι και την εξερεύνηση όχι μόνο του εαυτού αλλά και των άλλων.
         
Διαβάζοντας λοιπόν το βιβλίο, θέλησα να μάθω πώς ξεκίνησε η Μαρία Νομικού να γράφει, τι την εμπνέει και πώς υλοποιεί τα όνειρά της. 

Η Μαρία Νομικού μας αποκαλύπτει πως ξεκίνησε να γράφει, από τι εμπνέεται και πως υλοποιεί τα όνειρά της

«Ότι θα ερχόταν μια μέρα που θα κρατούσα στα χέρια μου τυπωμένο το πρώτο μου βιβλίο, το οποίο μάλιστα θα απευθυνόταν σε παιδιά, είναι κάτι που δεν το είχα φανταστεί ποτέ μου. Ίσως ενδόμυχα, βαθιά κρυμμένο μέσα μου να υπήρχε το μεράκι του συγγραφέα, μια και έγραφα από μικρή -κυρίως για να ξεδιαλύνω σκέψεις και συναισθήματα ώστε να διαχειριστώ τα όσα συνέβαιναν στη ζωή μου- αλλά το να γίνω συγγραφέας δεν τολμούσα να το φανταστώ ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα...
 
Σε μια δύσκολη στιγμή, αναζήτησα μια δημιουργική διέξοδο. Το πρώτο πράγμα που είδα ήταν το σεμινάριο δημιουργικής γραφής παιδικού βιβλίου της Ιωάννας Μπαμπέτα, στις εκδόσεις Μεταίχμιο. Ξεκινούσε σύντομα και το ότι αφορούσε το παιδικό βιβλίο, αν και ήταν κάτι που δεν το είχα σκεφτεί μέχρι εκείνη τη στιγμή, ξαφνικά με τράβηξε σαν μαγνήτης. Περάσαμε καταπληκτικά όλη η ομάδα του σεμιναρίου. Γελάσαμε, συγκινηθήκαμε και πάνω απ’ όλα αφήσαμε τη φαντασία μας να καλπάσει. Τότε ήταν που κατάλαβα για πρώτη φορά, πόσο απελευθερωτικό και πόσο αναζωογονητικό είναι το να γράφεις για παιδιά! Το σεμινάριο αυτό ήταν για μένα ένα μεγάλο δώρο. Αφενός γιατί ξύπνησε μέσα μου έναν ολόκληρο κόσμο ονείρων, περιπέτειας, τρυφερών συναισθημάτων και φαντασίας και αφετέρου γιατί οδήγησε στην έκδοση των δύο πρώτων βιβλίων μου από το Μεταίχμιο.
 
Έκτοτε πειραματίζομαι συνεχώς. Σκέφτομαι νέες ιστορίες για θέματα και καταστάσεις που με ενδιαφέρουν, πλάθω τους ήρωες και έπειτα, καθώς τελειοποιούνται ως χαρακτήρες και «ζωντανεύουν», συνήθως είναι αυτοί που αναλαμβάνουν να αλλάξουν την κατεύθυνση της ιστορίας ή ακόμα και την ίδια την ιστορία. Πότε γράφω μεγάλη φόρμα, που απευθύνεται σε μεγαλύτερα παιδιά, και πότε επιστρέφω στη μικρή, στον κόσμο των παραμυθιών ή του μαγικού ρεαλισμού, για τα μικρότερα. Ό,τι κι αν κάνω όμως, είναι σταθερή η απόλαυση που αντλώ από τη διαδικασία της συγγραφής και είναι ακόμα μεγαλύτερη η χαρά μου κάθε φορά που συναντώ τα παιδιά σε σχολεία ή βιβλιοπωλεία και ταξιδεύουμε μαζί, παίζοντας ή συζητώντας, στον μαγικό κόσμο της φαντασίας».
 
Τα βιβλία της:
Μια πινελιά μυστήριο, Μεταίχμιο (2018)     
Το μαγικό πορτρέτο, Μεταίχμιο (2017)      
Το ξωτικό και η χορεύτρια, Μεταίχμιο (2016)