γράφει η Μαρία Σούμπερτ Τι να πω για αυτό το βιβλίο. Τι να πω και τι να σκεφτώ. Πέραν του ότι πραγματικά ανυπομονώ να το διαβάσω στην κόρη μου. Γιατί αν αντιδράσει όπως εγώ, τότε θα γελάμε πολλές ώρες. Σίγουρα δεν θα αποκοιμηθεί γρήγορα, αλλά θα γελάσει πολύ. Και θα ψάξει κι εκείνη πολλές εναλλακτικές να προτείνει αν ποτέ της ζητηθεί να πάει στο σχολείο ένα κατοικίδιο ζωάκι. Σαν την Μιράντα, που όταν τους το πρότειναν έφερε τον πύθωνά της, την Πηνελόπη. Όχι από μόνη της, ο κύριος Φωτεινός τους το ζήτησε. Κι ας μην αρέσει καθόλου αυτή η ιδέα στη διευθύντρια του σχολείου. Ο κύριος Φωτεινός όμως είναι διαφορετικός και αυτός επιτρέπει στα παιδιά να φέρουν μια μέρα τα κατοικίδιά τους. Κυρίως γιατί ξέρει –ή ίσως ξέρει- πως για τα παιδιά ένα ζωάκι αποτελεί πάντα ένα κομμάτι προβολής του εσωτερικού του κόσμου, όπως το χρησιμοποίησε στην Τριλογία του Κόσμου ο Φίλιπ Πούλμαν. Έτσι κάθε κατοικίδιο, ταιριάζει στο παιδί που το συνοδεύει, κουβαλάει κάτι από την προσωπικότητα και το χαρακτήρα του. Και αφού η Μιράντα είναι πάντα κάπως διαφορετική, εκείνη θα φέρει τον πύθωνά της. Γιατί μπορείς να κάνεις υπέροχα πράγματα με έναν κατοικίδιο πύθωνα. Μπορείς να τον κάνεις κασκόλ και χούλα χουπ και σκοινάκι για να πηδήσεις, και τηλεσκόπιο και πολλά ακόμα πράγματα. Μπορούν όμως όλοι οι ενήλικες να αντέξουν την διαφορετικότητα του παιδιού; Ή την ανάγκη του να εκφράζεται διαφορετικά;
Κατά πώς φαίνεται στη συμπεριφορά της, η διευθύντρια του σχολείου μας δίνει αρνητική απάντηση. Γιατί αυτή θα τα μαζέψει όλα τα ζωάκια και θα τα κλειδώσει στο ντουλάπι των απωλεσθέντων, ενώ θα κλείσει την Πηνελόπη στον σκουπιδοντενεκέ. Τότε όμως θα συμβεί η ανατροπή. Η διευθύντρια θα εξαφανιστεί, τη θέση της θα πάρει ο κύριος Φωτεινός, τα ζωάκια θα είναι ελεύθερα να έρχονται στο σχολείο, αλλά κάτι περίεργο θα συμβαίνει με την Πηνελόπη… Αν κοιτάξετε προσεκτικά την κοιλιά της, θα δείτε πως εκεί μέσα κρύβεται η… Η περίπτωση της καταβρόχθισης ενός ανθρώπου, ενοχλητικού ή μη, είναι κοινός τόπος στα παραμύθια και τη μυθολογία. Αν ξεκινήσουμε με τον Ιωνά που τον έφαγε η φάλαινα, μέχρι τον Τζεπέτο που επίσης βρέθηκε μέσα σε μια φάλαινα, τον λύκο που έφαγε την Κοκκινοσκουφίτσα μαζί με τη γιαγιά, το λιοντάρι του Αντρέ Μπρουσάρ (εκδόσεις Διάπλαση) που έφαγε όλη την πόλη, τότε θα δούμε πως η καταβρόχθιση είναι κοινός τόπος στην φαντασία των παιδιών –και των ενηλίκων, που "τρώμε" με τα μάτια, τσιμπάμε και "δαγκώνουμε" από αγάπη και μίσος. Και αν μη τι άλλο, αυτή η διευθύντρια ήτανε κακιά. Της άξιζε να την φάει ο πύθωνας. Δεν έπαθε δα και κάτι τόσο τρομερό. Η φαντασία των παιδιών είναι πολλές φορές σκληρή και βίαιη. Γιατί όλοι έχουμε την βία μέσα μας και την εκφράζουμε άλλοτε παθητικά, άλλοτε ενεργητικά, άλλοτε έμμεσα, άλλοτε για να κερδίσουμε κάτι, άλλοτε απλώς για να εκτονωθούμε. Η βία όμως υπάρχει και πρέπει κάπως να εκφραστεί. Δημιουργικά. Αν αυτό μπορέσει να γίνει μέσα από το χιούμορ και το γέλιο, τόσο το καλύτερο. Άκουσ’ εκεί! Την έφαγε ο πύθωνας! Ντέιβιντ Ουάλιαμς Ένα φίδι στο σχολείο μου! Εικονογράφηση: Τόνι Ρος Μετάφραση: Πετρούλα Γαβριηλίδου εκδόσεις Ψυχογιός ISBN 978-618-01-2161-2 Τιμή: 12,20 € Ηλικία: 5+
0 Comments
Leave a Reply. |
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
March 2024
|
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
csmediagr0@gmail.com
theathinaiart@gmail.com
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος