ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΤΑ ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ!

του Χρήστου Σούτου

Παγκόσμια ημέρα των Στρουμφ σήμερα. Αυτά τα υπέροχα μπλε πλασματάκια που ζουν σε ένα παραμυθένιο χωριό και που κατοικούν σε σπίτια σε μορφή μανιταριού βαθιά μέσα στο δάσος και που έχουν ως μεγαλύτερο εχθρό τους τον ραδιούργο και πανούργο, αν και κάπως αφελή, μάγο Δρακουμέλ και την γάτα του Ψιψινέλ. Για τη γενιά των σημερινών τριανταπέντε plus τα κινούμενα σχέδια, που σχεδίασε πριν από σχεδόν 60 χρόνια ο Βέλγος καρτουνίστας  Πεγιό και που έκαναν ντεμπούτο στο γαλλοβελγικό περιοδικό Σπιρού και Φαντάζιο στις 23 Οκτωβρίου του 1958, αποτελούν μια από τις πιο όμορφες αναμνήσεις της παιδικής μας ηλικίας. Τα στρουμφάκια αγαπήθηκαν πολύ από τα παιδιά της δεκαετίας του 1980 και του 1990 κυρίως λόγω της σειράς κινουμένων σχεδίων που μπήκε στη ζωή μας και στους τηλεοπτικούς μας δέκτες εκείνη την εποχή. Πρόκειται για ένα από τα πιο "υγιή" θεάματα για τα παιδιά και ήρθαν να προστεθούν σε αντίστοιχης ποιότητας κόμικ, όπως ο Αστερίξ, ο Τεν Τεν και ο Λούκι Λουκ. Πραγματικά σε πιάνει απογοήτευση κοιτώντας την πορεία και την εξέλιξη των κινουμένων σχεδίων από τότε μέχρι σήμερα. Για να είμαι πιο ακριβής και σωστός στην τηλεόραση και όχι στον κινηματογράφο. Οι ταινίες που βγαίνουν και έχουν ως πρωταγωνιστές κινούμενα σχέδια είναι τις περισσότερες φορές εκπληκτικές και μεγάλες εμπορικές επιτυχίες. Ο λόγος; Μα ότι ναι μεν στοχεύουν στους μικρούς θεατές, αλλά εξιτάρουν και τους μεγάλους οι οποίοι τα παρακολουθούν φανατικά. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με τις τηλεοπτικές παραγωγές. Δυστυχώς οι δουλειές εκεί μοιάζουν πιο πρόχειρες και το χειρότερο όλων είναι ότι επειδή δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο υπόβαθρο μυθοπλασίας, ούτε την ανάγκη να δημιουργήσουν έναν νέο χαρακτήρα καταφεύγουν σε όλο και πιο βίαια επεισόδια.

Τέλος όμως με τις βαθυστόχαστες αναλύσεις. Πάμε στα αγαπημένα μας Στρουμφ. Οι χαρακτήρες πολλοί και με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Από τον πατέρα όλων, τον Πάπα Στρουμφ που όπως λέει και ο ίδιος είναι μόνο 542 χρονών και ο οποίος προσπαθεί να προστατέψει το χωριό από όλους τους κινδύνους που το απειλούν μέχρι το μοναδικό θηλυκό Στρουμφ, την Στρουμφίτα, που ο κακός Δρακουμέλ δημιούργησε για να κατασκοπεύσει τα υπόλοιπα, αλλά ο σοφός Πάπα Στρουμφ έλυσε το ξόρκι και την έκανε και αυτή αξιαγάπητο στρουμφάκι. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον Μελένιο, που φορά το λουλούδι στο σκουφάκι για να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα, με μοναδική του ασχολία την εξωτερική του εμφάνιση. Ο Σπιρτούλης, το μόνο από τα στρουμφάκια που παίρνει τα πάντα σοβαρά. Ο Γκρινιάρης και ο Χουζούρης που παραπέμπουν σε χαρακτήρες των επτά νάνων. Το μόνιμο πειραχτήρι ο Χαχανούλης, ο Σκουντούφλης που διαρκώς αμφιβάλει για την χρησιμότητα της ύπαρξης του. Οι πάντα χρήσιμοι Ξεφτέρης και Κηπουρός, οι καλλιτεχνικές φύσεις του χωριού ο Λουλούκος που ψάχνει διαρκώς την έμπνευση του και ο "ενοχλητικός" Ντορεμί. Ο αθλητής Προκόπης, αλλά και τα δύο Στρουμφ που μονίμως μπερδεύει ο κόσμος, ο Μάγειρας και ο Λιχούδης. Ο ένας φτιάχνει λιχουδιές και ο άλλος τις καταβροχθίζει. Η αλήθεια είναι πως με τόσους χαρακτήρες πως είναι δυνατόν να μην ταυτιστείς με κάποιο; Προσωπικά πάντα γούσταρα τον Χαχανούλη αν και πιο πολύ φέρνω στον... Σπιρτούλη. Αλήθεια εσείς ποιο Στρουμφ είστε;