ΤΟ ΘΕΑΘΗΝΑΙ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «Η ΨΙΛΙΚΑΤΖΟΥ» ΣΤΟΝ ΠΟΛΥΧΩΡΟ VAULT & ΤΗΝ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΩΣ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ FEELGOOD ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ!

της Λίλας Παπαπάσχου

Η  αυτοβιογραφική «Ψιλικατζού» που από δημοφιλές blog έγινε best seller βιβλίο, αλλά και η ίδια η μυθιστορηματική ζωή της δημιουργού της Κωνσταντίνας Δελημήτρου, είναι από μόνοι τους καλοί λόγοι για να βρεθεί κανείς στον Πολυχώρο Vault -που συνεχίζει με σταθερά βήματα τη δυναμική του πορεία- και να παρακολουθήσει την ομότιτλη παράσταση, η οποία απ’ ότι όλα δείχνουν είναι ήδη sold out.

Αν στα προαναφερόμενα εχέγγυα της «Ψιλικατζούς» προστεθούν τα ονόματα του πάντα πρωτοπόρου ηθοποιού και σκηνοθέτη Δημήτρη Καρατζιά, που υπογράφει τη θεατρική διασκευή και την σκηνοθεσία και της πραγματικά χαρισματικής ηθοποιού Ελένης Ουζουνίδου στον πρωταγωνιστικό ρόλο, τότε σίγουρα μιλάμε για μία από τις παραστάσεις που θα μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον του αθηναϊκού κοινού – και όχι μόνο του γυναικείου. 

Η γνωστή, καταξιωμένη και προσφάτως βραβευμένη ηθοποιός (Σταματία, το γένος Αργυροπούλου, Θεσμοφοριάζουσες, Αρίστος, κ.α.) δίνει άλλο ένα «μάθημα» υποκριτικής, έτσι απλά, υποδυόμενη μία γυναίκα που στην ουσία δεν έχει ηλικία, γιατί αυτό που βιώνει αποδεικνύεται ότι αφορά τις περισσότερες σύγχρονες -  νεότερες ή μεγαλύτερες - γυναίκες ανά τον κόσμο.  Μέσα από μία εκ βαθέων εξομολόγηση - εκεί που το γνωστό blog της Κωνσταντίνας Δελημήτρου διασταυρώνεται με το προσωπικό της  ημερολόγιο - η Ελένη Ουζουνίδου δίνει φωνή σε ένα κείμενο ειλικρινές και πολύ σημερινό.

Γιατί μπορεί στις μέρες μας να μην υπάρχουν πολλές 25χρονες κοπέλες που να έχουν ως πρωταρχικό σκοπό της ζωής τους  την δημιουργία οικογένειας, όμως υπάρχουν ουκ ολίγες κάπως μεγαλύτερες ηλικιακά γυναίκες που επιθυμούν διακαώς να αποκτήσουν παιδί, ακόμα και εις βάρος της υγείας τους, ψυχικής και σωματικής. Υπάρχουν βέβαια και αρκετές γυναίκες, οι οποίες έχουν ακούσει προ πολλού το βιολογικό τους ρολόι να χτυπάει, κωφεύοντας επιδεικτικά ή…αναγκαστικά. Υπάρχει τέλος κι ένας σημαντικός αριθμός γυναικών, ανεξαρτήτου ηλικίας, που δεν επιθυμεί να βιώσει το θαύμα της μητρότητας. Από άποψη. Και καλά κάνουν.

Η Ψιλικατζού όμως, πέραν των όποιων πεποιθήσεων και προσωπικών επιλογών, μας αφορά  όλους  γιατί διαθέτει μία σπάνια αλήθεια, βαθιά και διαπεραστική, αγγίζοντας κάθε άνθρωπο που έχει θελήσει κάτι πάρα πολύ και το «σύμπαν» μονίμως συνωμοτεί εναντίον του. 

Η χειμαρρώδης Ελένη Ουζουνίδου σε μία ακόμα αξιοσημείωτη ερμηνεία

Μέσα από το συνοικιακό μαγαζάκι της η πρώην ψιμυθιολόγος και νυν Ψιλικατζού της Ελένης Ουζουνίδου βουτηγμένη στο χρώμα ενδυματολογικά και σκηνογραφικά, περιτριγυρισμένη από όσα μπορεί κανείς να βρει σε ένα ψιλικατζίδικο, μας ανοίγει την καρδιά και το e-μερολόγιό της και με την πολύτιμη βοήθεια της αδερφής της, την οποία υποδύθηκε με ζεστασιά και κατανόηση η Άννα Ψαρρά, ζωντανεύοντας παράλληλα μέσα από τη γεμάτη μπρίο ερμηνεία της και τον κοινωνικό περίγυρό της, μας μιλάει για όλους και για όλα.  Κι εμείς την ακούμε. Προσεκτικά. Ακόμα κι αν ανήκουμε σε αυτήν την κατηγορία γυναικών (ανθρώπων εν γένει) που ουδέποτε ονειρεύτηκε γάμο και παιδιά.

Αυτό συμβαίνει γιατί η Ελένη Ουζουνίδου παρουσιάζει επί σκηνής μία μεγάλη και αληθινή ιστορία αγάπης, που ήθελε μια τελευταία «πινελιά» για να ολοκληρωθεί ο πίνακας της ευτυχίας της. Η Ψιλικατζού αγαπάει τον άντρα της, πολύ. Θέλει να κάνει παιδιά μαζί του. Θέλει να βιώσουν μαζί τη χαρά της κύησης, του τοκετού, της δημιουργίας ενός «καινούργιου» ανθρώπου που θα είναι σάρκα από τη σάρκα τους.

Καθ' όλη τη διάρκεια αυτής της τιτάνιας προσπάθειας για να κάνει - κάνουν - ένα παιδί, παρατηρεί  γύρω της πολλά παιδιά να δυστυχούν, να παραμελούνται, να κακοποιούνται και αναρωτιέται πως είναι δυνατόν αυτό που για εκείνη είναι όνειρο ζωής, να είναι για κάποιους άλλους κάτι που απλά προέκυψε, ή ξεβόλεμα ή ακόμα χειρότερα...βάρος.

Αυτό είναι που κάνει το έργο της Κωνσταντίνας Δελημήτρου να ξεχωρίζει. Το άκρως φιλοσοφημένο κάτω κείμενο, το οποίο πέρα από το κυρίαρχο θέμα της γυναικείας υπογονιμότητας, βάζει στο μικροσκόπιο ένα σωρό άλλα ζητήματα που παραμένουν «φλέγοντα» στο διηνεκές, όπως η αναδοχή και η υιοθεσία (ειδικά στη χώρα μας)  ή για να γενικεύσουμε ο ρατσισμός (φυλετικός ή άλλος), η βία, οι μικροπρέπειες των ανθρώπων που συχνά διαβρώνουν ακόμα και την πιο καλοπροαίρετη φύση. Η Ψιλικατζού στέκεται πάνω απ’ όλα αυτά, χωρίς όμως να είναι αδιάφορη. Νοιάζεται για τους συνανθρώπους της, ακόμα κι όταν βλέπουν σε εκείνη μόνο το προσωπικό τους όφελος. 

Η Ελένη Ουζουνίδου και η Άννα Ψαρρά
​ζωντανεύουν μία απίστευτη ιστορία με απρόσμενο happy end

Εξωσωματική γονιμοποίηση, καινοτόμες θεραπείες, κατάψυξη ωαρίων κλπ. Μια ολόκληρη βιομηχανία έχει στηθεί με στόχο την αναπαραγωγή με κάθε κόστος, σε κάθε ηλικία, για κάθε γυναίκα. Στην περίπτωση της Ψιλικατζούς η πραγματικότητα ξεπερνάει και την πιο ζωηρή (για να μην πούμε νοσηρή...) φαντασία. Στο δρόμο της θα βρεθούν ουκ ολίγοι κομπογιαννίτες (κομπογιαννίτισσες εν προκειμένω), θα εφαρμοστούν πάνω της δεκάδες επαναστατικές θεραπείες ως άλλο πειραματόζωο, θα εξετάσουν τον άντρα της και την ίδια για να βρουν «τις πταίει;» και παρ’ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες των «ειδικών», όλα στο τέλος θα καταλήγουν σε ένα «μπλουπ»…και μετά στο απόλυτο κενό. Ένα συνεχές άδειασμα.  Κι όλα αυτά με τη γειτονιά μάρτυρα και ενίοτε…κριτή. Μια γειτονιά - κάπου στη Νίκαια - που κι αυτή αλλάζει...και την τρομάζει.

Μέχρι που εκείνη θα επιλέξει να μετακινηθεί. Όχι από το στόχο της. Αυτό ποτέ. Από μια ζωή όμως, που έχει αρχίσει να βαλτώνει. Αυτό είναι για μένα το βαθύτερο νόημα – και η αξία!- του διαδικτυακού και συγγραφικού success story της Δελημήτρου. Να μην τα παρατάς ποτέ και να τολμάς να φεύγεις απ' ό,τι σε εγκλωβίζει.

Η Ελένη Ουζουνίδου μας αφηγείται θεατρικά και μουσικά την άκρως εμπνευστική,  feelgood ιστορία της Ψιλικατζούς, δημιουργώντας μαζί με τον σκηνοθέτη Δημήτρη Καρατζιά μια πανδαισία χρωμάτων και συναισθημάτων προσδίδοντας στο νατουραλιστικά  ποπ σκηνικό που δημιούργησε ο ίδιος μαζί με τους Μάνο Αντωνιάδης & Μάριο Βουτσινά,  μια μαγευτική διάσταση με το τραγούδι «Κοίτα να δεις», σε πρωτότυπη μουσική και στίχους Μάνου Αντωνιάδη που ερμηνεύει ζωντανά η πολυτάλαντη ηθοποιός,  να μας ακολουθεί ως ο πιο γλυκός απόηχος μιας παράστασης που καταθέτει την αλήθεια της με τρόπο παιγνιώδη μεν, αλλά και ουσιαστικό, χωρίς να ενδιαφέρεται για το αν θα εκθέσει ή θα εκτεθεί. Καθοριστικής σημασίας στην παραμυθένια διάσταση της παράστασης οι εντυπωσιακοί φωτισμοί του Βαγγέλη Μούντριχα. 

Μέσα από μία παιχνιδιάρικη, ανατρεπτική, απολαυστική σκηνική αφήγηση
​η Ελένη Ουζουνίδου εμπνέει και συγκινεί!

Νομίζω πως μέρες που είναι - εορταστικές! - η παράσταση που σκηνοθέτησε με αντρική ευαισθησία και πανανθρώπινη διάθεση ο Δημήτρης Καρατζιάς και απογείωσαν με τις ερμηνείες τους η Ελένη Ουζουνίδου και η Άννα Ψαρρά, αποτελεί την ιδανική έξοδο για τις γιορτές  (που σε κάποιους είναι αλήθεια πως κάθονται λίγο πιο "βαριές" απ' ότι σε άλλους), προσφέροντας την ευκαιρία στους φαν της Κωνσταντίνας Δελημήτρου, αλλά και σε όσους δεν έτυχε να την γνωρίσουν διαδικτυακά ή συγγραφικά να ανακαλύψουν ένα τρυφερό κείμενο που κάνει τα αδύνατα να μοιάζουν δυνατά και μας παρακινεί με το δικό του διακριτικό τρόπο να ζήσουμε όπως εμείς ονειρευόμαστε κι αν το "σύμπαν" μας κάνει το δύσκολο, να φτιάξουμε ένα δικό μας χωρίς μεταφυσικές συνωμοσίες, αλλά με πολλά προσωπικά "θαύματα"!
____________________________________________________
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Συγγραφέας: Κωνσταντίνα Δελημήτρου 
Δραματουργική επεξεργασία – Διασκευή - Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καρατζιάς 
Πρωτότυπη μουσική – Τραγούδι παράστασης: Μάνος Αντωνιάδης 
Σκηνικά: Καρατζιάς Δημήτρης – Μάνος Αντωνιάδης – Μάριος Βουτσινάς
Κοστούμια – Installation “Ψιλικά -Τσιγάρα”*: Μάριος Βουτσινάς
Βοηθός: Αναστασία Δάλμα
Κατασκευή Κοστουμιών: Γεωργία Σάντυ 
Σχεδιασμός φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας 
Βοηθός φωτιστή: Θοδωρής Μαργαρίτης
Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου 
Υπεύθυνη Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Παραγωγή: VAULT 
 
Παίζουν: Ελένη Ουζουνίδου, Άννα Ψαρρά
 
*Το Installation “Ψιλικά -Τσιγάρα” του Μάριου Βουτσινά, θα εκτίθεται στο Vault, ως μόνιμη εγκατάσταση για όλη τη διάρκεια των παραστάσεων.
 
*Ευχαριστούμε τον κύριο Κώστα, τον Βασίλη και την κυρία Ανδριάνα Χρυσάντζα, από το Ψιλικατζίδικο δίπλα στο Vault (Κορυτσάς 15) και τον Βαγγέλη Ηλιάκη από τη Δεδεμπίλης Τυροκομική (Ηούς 76, Κάτω πετράλωνα) για την πολύτιμη βοήθεια τους.
 
*ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ
 
INFO!
ΨΙΛΙΚΑΤΖΟΥ
ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΗΛΗ ΘΕΑΜΑΤΩΝ
Από την Τετάρτη 31 Οκτωβρίου έως την Κυριακή 3 Φεβρουαρίου
ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21:15 και Κυριακή στις 18:30
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 70' (χωρίς διάλειμμα)
 
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Γενική είσοδος: 13 ευρώ
Προπώληση Viva: 12 ευρώ : 
https://www.viva.gr/tickets/theater/polyxoros-vault/i-psilikatzou/
Φοιτητές / Σπουδαστές / Κάτοχοι Κάρτας Πολυτέκνων / ΑμΕΑ / Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας (ΟΑΕΔ): 10 ευρώ

Πολυχώρος VAULT THEATRE PLUS
Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός
Πλησιέστερος σταθμός μετρό: Κεραμεικός (8' περίπου με τα πόδια)
Πληροφορίες-κρατήσεις: 213 0356472 / 6949534889
(για τηλεφωνικές κρατήσεις 11:00 - 14:00 και 17:00 - 21:00)
Email: [email protected]  
FB Page : http://www.facebook.com/VAULTTheatreGr1