της Λίλας Παπαπάσχου Στην καρδιά της Αθήνας, την πολυπολιτισμική Κυψέλη και το Red Jasper Cabaret Theatre, είδαμε – μάλλον βιώσαμε - την πρώτη παράσταση της χρονιάς, ένα μαγευτικό, άγριο, αισθησιακό, ποιητικό, ψυχαγωγικό και βαθιά πολιτικό πολυθέαμα, που συνδυάζει το θεατρικό λόγο, το χορό, τη μουσική και το τραγούδι, για να μας αφηγηθεί «τις περιπέτειες μιας νεότητας», που θα μπορούσε να είναι και...η δική μας. Η παράσταση που παρακολουθήσαμε εγκαινιάζει επί της ουσίας το χώρο του Red Jasper Cabaret Theatre (πρώην Β' σκηνή Θεάτρου της Οδού Κεφαλληνίας) και είναι εμπνευσμένη από το έργο «Ο ευλαβικός χορός» το πρώτο μυθιστόρημα του Κλάους Μαν, που κυκλοφόρησε το 1925 και παρουσιάζει την νεολαία του μεσοπολέμου σαν ένα εξπρεσιονιστικό σκίτσο. Αυτό το σκίτσο ο Γιάννης Παναγόπουλος το μετέτρεψε σε ένα (μετά)μοντέρνο, εξπρεσιονιστικό ποίημα, μια ωδή στο πάθος, την ορμή, την αχαλίνωτη σεξουαλικότητα και την ανάγκη των νέων να βρουν τη δική τους ταυτότητα, τη δική τους – αντικομφορμιστική -φωνή, απορρίπτοντας νόρμες και στερεοτυπικές αντιλήψεις και ανακαλύπτοντας έναν δικό τους, πρωτότυπο και ανατρεπτικό τρόπο έκφρασης. Ο ταλαντούχος σκηνοθέτης παρουσιάζει μία εντυπωσιακή παράσταση που συστήνει στο αθηναϊκό κοινό το καμπαρέ στην πιο σύγχρονη και εκλεπτυσμένη μορφή του, απαλλαγμένο από τα πιο φολκλόρ στοιχεία του, που εδώ δίνουν τη θέση τους σε μία αφαιρετική εξτραβαγκάντζα, προσφέροντάς μας την ευκαιρία να απολαύσουμε μία ολοκληρωμένη σκηνική σύνθεση, επηρεασμένη από την αισθητική των εντυπωσιακών drag shows - εγχώριων και του εξωτερικού - στην πιο φρέσκια και σημερινή εκδοχή τους. Η επιβλητική μορφή της Holly Grace μίας πραγματικά χαρισματικής περφόρμερ, μίας αληθινής ντίβας, μας «άνοιξε» τη μυστική πύλη προς μία άλλη, εναλλακτικά παραμυθένια πραγματικότητα, που μας οδηγεί με αφετηρία την αμαρτωλή πανσιόν της σε μία φαντασμαγορική καταβύθιση στο λαβύρινθο των πιο κρυφών επιθυμιών μας, των πιο αρχέγονων ενστίκτων μας, της μεγαλύτερης νεανικής ουτοπίας μας, αποκαλύπτοντας παράλληλα την πολυπλοκότητα και το μεγαλείο της ανθρώπινης ύπαρξης, που μέσα από το χάος, τον πόνο και την έμφυτη ροπή της προς την αυτοκαταστροφή, βιώνει τον έρωτα, την ηδονή και την οδύνη, παραδομένη στις επιταγές της σάρκας, που δεν μπορεί να υποταχθεί σε παρωχημένους ηθικούς κώδικες, ενός κόσμου που συνεχώς «γερνάει» χωρίς ωστόσο να...πεθαίνει. Τέσσερις πολυτάλαντοι ηθοποιοί, οι Κωνσταντίνος Γεωργόπουλος, Μικές Γλύκας, Ιωάννα Λέκκα & Χρήστος Σταθούσης, ερμηνεύουν υποδειγματικά τις διαφορετικές εκδοχές της ίδιας – ρυτιδιασμένης– νεότητας που ατενίζει με θλίψη, αλλά και κάποια ανακούφιση, το τέλος μίας αθωότητας, που ενδεχομένως να μην βιώθηκε ποτέ, ούτε τότε, το μακρινό 1925, αλλά ούτε και τώρα, στον ψηφιακό αιώνα της άκρατης πληροφόρησης και της πλήρους απομυθοποίησης συμβόλων, αξιών και ντεμέκ ιδεολογιών. Η απαστράπτουσα Holly Grace που κέρδισε τις καρδιές μικρών και μεγάλων και στο περσινό Φεστιβάλ Αθηνών"επιβλέπει" τους εντυπωσιακά ταλαντούχους Κωνσταντίνο Γεωργόπουλο & Ιωάννα Λέκκα Ο ντροπαλός, εσωστρεφής Αντρέα Μάγκνους του Χρήστου Σταθούση εισέρχεται δισταχτικά στον πασπαλισμένο με χρυσόσκονη κόσμο μίας διαφορετικής, συμβολικής πανσιόν/καμπαρέ, που φιλοξενεί με το αζημίωτο νέους όμορφους, σφριγηλούς και πρόθυμους να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες ακόμα και του πιο απαιτητικού πελάτη, με τον σκηνοθέτη να κάνει το δικό του σχόλιο για την εμπορευματοποίηση των νέων και την εκμετάλλευση τους από ένα σύστημα που τους καταναλώνει…αμάσητους, με ή χωρίς τη δική τους επιθυμία - και ευθύνη. Μέσα από τη συναναστροφή του με τους υπόλοιπους ενοίκους - εγκλωβισμένοι κι αυτοί σε αυτό το παράξενο «κουκούλι» - θα επέλθει για τον αμφίθυμο και γεμάτο αμφιβολίες ήρωα, η τελική, σχεδόν «καφκική», μεταμόρφωση σε πεταλούδα, που θα πετάξει με τα δικά της φτερά, προς μία άγνωστη - γι’ αυτό και τόσο γοητευτική και συνάμα τρομακτική – πραγματικότητα (που θα μπορούσε να ονομαστεί και ενηλικίωση...) σηματοδοτώντας την έλευση μίας καινούργιας εποχής που ακόμα βρίσκεται σε μεταιχμιακό στάδιο, αλλά έρχεται με τόση δύναμη και αποφασιστικότητα, που δύσκολα θα μπορέσει να αναχαιτιστεί από οτιδήποτε παρωχημένο και...παλιό... Ο διεθνών προδιαγραφών Κωνσταντίνος Γεωργόπουλος με την λαμπερή σκηνική παρουσία και την καταπληκτική κίνηση, σκιαγράφησε με λεπτότητα, ευαισθησία και αισθαντικότητα τον Παούλ, το θηλυπρεπές αγόρι που δεν ντρέπεται να εκφράσει τα συναισθήματά του, ακόμα κι αν αυτό οδηγήσει στη συντριβή του, η γοητευτικά κυνική, δυναμική και παράλληλα ευάλωτη Φρατζίσκα της Ιωάννας Λέκκα μας συγκίνησε ειλικρινά με τις υποκριτικές και φωνητικές της ικανότητες, ενώ ο πανηδονιστής, επαναστατημένος και προκλητικός Άντι του Μικέ Γλύκα, ήταν ο ορισμός του εξεγερμένου νέου που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του, παλεύοντας να διατηρήσει την ελευθερία και την αυθεντικότητά του. Η σκηνοθετική πρωτοτυπία και οι εντυπωσιακές ερμηνείες υποστηρίχτηκαν απόλυτα από τους υπόλοιπους συντελεστές της παράστασης, με τον Γιώργο Δεπάστα να έχει επιμεληθεί την εύηχη και καθόλου φλύαρη μετάφραση, τον Δήμο Κλιμενώφ να υπογράφει τα υπέρλαμπρα σκηνικά και κοστούμια της παράστασης, τον Βασίλη Παναγιωτόπουλο να μας ταξιδεύει με την νοσταλγικά μελαγχολική μουσική επιμέλεια – σύνθεσή του, τον Γιάννη Μίχο να επιμελείται με φροντίδα και έμπνευση την κίνηση και τέλος τον Γιάννη Κωνσταντακόπουλο να «φωτίζει» την παράσταση, φέρνοντας σε απόλυτη αρμονία το συνολικό σκηνικό αποτέλεσμα. Η παράσταση που σκηνοθέτησε ο Γιάννης Παναγόπουλος με περισσή ευαισθησία, ειλικρίνεια και τόλμη ήταν μία αυτοαναλυτική φαντασμαγορία που για τον καθένα από εμάς σίγουρα σηματοδοτεί κάτι διαφορετικό, δίνοντας παράλληλα φωνή σε όλους τους σύγχρονους νέους, αλλά και σε όσους είναι, αισθάνονται και θέλουν να παραμείνουν νέοι, ακόμα κι αν βιολογικά δεν βρίσκονται σε αυτήν την χρονική περίοδο της ζωής τους. Τέλος, πριν, κατά τη διάρκεια και στο τέλος της παράστασης, παντού γύρω μας χαμογελαστά πρόσωπα που απολάμβαναν τα περίτεχνα κοκταίηλ τους, ανοιχτοί και επικοινωνιακοί άνθρωποι που δεν δίσταζαν να συνομιλήσουν με τον διπλανό τους και μία αίσθηση που μας είχε λείψει λίγο από τους θεατρικούς χώρους, ότι είμαστε στην ουσία όλοι μια παρέα, ένα δυναμικό και «παρόν» κοινό, που ψυχαγωγήθηκε, προβληματίστηκε και στο φινάλε χειροκρότησε με ενθουσιασμό. "Tanz-Οι περιπέτειες μίας νεότητας" Κάθε Παρασκευή & Σάββατο Red Jasper Cabaret Theatre Κεφαλληνίας 18, Κυψέλη www.facebook.com/redjaspermusictheater/ Συντελεστές: Παραγωγή: Red Jasper Cabaret Theatre Σκηνοθεσία: Γιάννης Παναγόπουλος Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας Σύμβουλος δραματουργίας: Νίκος Ζιώγας Μουσική επιμέλεια- σύνθεση: Βασίλης Παναγιωτόπουλος Σκηνικά- Κοστούμια: Δήμος Κλιμενώφ Κίνηση: Γιάννης Μίχος Φωτισμοί: Γιάννης Κωνσταντακόπουλος Βοηθός σκηνοθέτη: Θεόφιλος Σπηλιόπουλος Συνεργάτης ενδυματολόγος: Μαρία- Σεσίλ Ιγγλέση Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή Αφίσα: Χρήστος Συμεωνίδης Ηθοποιοί: Κωνσταντίνος Γεωργόπουλος, Μικές Γλύκας, Ιωάννα Λέκκα, Χρήστος Σταθούσης και η Holly Grace Comments are closed.
|
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
July 2024
|
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
[email protected]
[email protected]
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος