ΤΟ ΘΕΑΘΗΝΑΙ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΟ ΘΤΝΚ & ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «MUTE» ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΕ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΤΟΥ ΊΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΠΑΣΧΟΥ

της Λίλας Παπαπάσχου

Στην Κεντρική Σκηνή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, ο γνωστός και ιδιαίτερα δημοφιλής ηθοποιός Γιώργος Χρυσοστόμου, παρουσιάζει την παράσταση "Mute", μία πολύ προσωπική καλλιτεχνική στιγμή του, με πολύτιμους"συνοδοιπόρους" στη σκηνή το σπάνιο και πολυδιάστατο ταλέντο του και τους αθέατους - αλλά ηχηρά παρόντες - συντελεστές μιας ξεχωριστής σκηνικής σύνθεσης, που μιλάει για όλους και για  όλα...χωρίς λόγια...

Το καλλιτεχνικό όραμα του Γιώργου Χρυσοστόμου κατανόησε απόλυτα η αξιόλογη Σοφία Πάσχου, που συνυπογράφει την σκηνοθεσία της παράστασης, μεταφέροντας στη σκηνή τις πολλαπλές εκφάνσεις του σύγχρονου μοναχικού, φοβικού, εγωκεντρικού και γεμάτου αντιφάσεις ανθρώπου, που ζει περιχαρακωμένος στα λίγα ή περισσότερα τετραγωνικά μέτρα ενός ακόμα αστικού διαμερίσματος, μίας ακόμα αστικής πολυκατοικίας, προσπαθώντας να παραμείνει λογικός, κοινωνικά ενταγμένος και πνευματικά και ψυχικά ισορροπημένος,  σε μια πραγματικότητα που φλερτάρει με το...παράλογο.

Στην περίπτωση της δικής του "πολυκατοικίας", που απεικονίστηκε υποδειγματικά στο εξαιρετικά εντυπωσιακό σκηνικό της Μαγδαληνής Αυγερινού - που επιμελήθηκε και τα κοστούμια  της παράστασης - οι ιδιωτικές ζωές των ηρώων αρχίζουν να μπερδεύονται επικίνδυνα, χωρίς ωστόσο ποτέ να αλληλεπιδρούν, αφού κανένας δεν μπορεί στ' αλήθεια να καταλάβει, κανένας δεν μπορεί να βοηθήσει τον άλλο, κανένας στ' αλήθεια δεν νοιάζεται.

Τι μπορεί να συνδέει έναν μαέστρο, έναν ηλικιωμένο, έναν φοβιτσιάρη, έναν γυμναστή, έναν σεξομανή, κι έναν γκαντέμη; Τίποτα και τα πάντα είναι η απάντηση, αν μπορεί να υπάρξει κάποια απάντηση. Όλοι είναι "συγκάτοικοι στην τρέλα" κι  όλοι προσπαθούν να δηλώσουν τη μοναδικότητά τους, ανήμποροι να αποδεχτούν το γεγονός ότι μπορεί να είναι όπως χιλιάδες άλλοι, εξίσου κοινότοποι και βαρετοί. Άγνωστοι μεταξύ αγνώστων υπερασπίζονται τη ρουτίνα τους, τα πάθη τους, την θλίψη και την απογοήτευσή τους, τις κρυφές τους επιθυμίες, τους εθισμούς τους, τον δημιουργικό παροξυσμό τους. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας ξεγυμνώνονται μπροστά μας, ανοίγοντας την πόρτα του δωματίου τους και βάζοντάς μας στα άδυτα της ύπαρξής τους.

Ο Γιώργος Χρυσοστόμου σε μία εκρηκτική ερμηνεία που αναδεικνύει την μεγάλη ερμηνευτική γκάμα του και τις εντυπωσιακές κινητικές του δυνατότητες

Ο Γιώργος Χρυσοστόμου, μεταμορφώνεται στη σκηνή στη μελαγχολική, ανέκφραστη κούκλα του εγγαστρίμυθου, που κουνάει το στόμα της επαναλαμβάνοντας  λόγια που άλλοι βάζουν στο στόμα της,  ενώ βαθιά μέσα της σπαράζει αναζητώντας την δική της, βαθύτερη αλήθεια, που συντρίβεται από τα αναρίθμητα πρέπει ενός κόσμου που αλλάζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα καταδικάζοντας ως παρωχημένο και γραφικό, οτιδήποτε μας συνδέει με το παρελθόν μας, με την παιδικότητά μας, με τις πιο τρυφερές μας αναμνήσεις, με όσα σιγά-σιγά η τεχνολογία θα οδηγήσει στην αχρηστία και στη λήθη. Όλοι αυτοί οι διαφορετικοί εαυτοί που συνυπάρχουν στο μυαλό και στην ψυχή του καλλιτέχνη, περιμένουν την στιγμή τους για να εκφραστούν, να αποκτήσουν τη δική τους υπόσταση. Η ανάγκη για ουσιαστική επικοινωνία- με τους άλλους και τον εαυτό μας -αποτελεί τον νοηματικό πυρήνα, αυτής της βαθιά συγκινητικής παράστασης, που αποτελεί έναν ιδιόμορφο συνδυασμό βωβού κινηματογράφου και χολιγουντιανού μιούζικαλ,  εξερευνώντας παράλληλα με ενδοσκοπική διάθεση τα όρια της ατομικής και συλλογικής μας ελευθερίας. 

Σε μια προσπάθεια να κάνει τις φωνές στο κεφάλι του να σιγήσουν ο Γιώργος Χρυσοστόμου κινείται αέναα, με κλιμακούμενη ταχύτητα και ένταση από δωμάτιο σε δωμάτιο, από καθημερινότητα σε καθημερινότητα, από αδιέξοδο σε αδιέξοδο, εξουθενώνοντας στο τέλος κι εκείνον κι εμάς, που τον παρακολουθούμε να εναλλάσσει ρόλους, προσωπικότητες και ζωές παραμένοντας σταθερά μόνος μέσα στη σιωπή της αμηχανίας, της αποξένωσης και των θορύβων της καθημερινότητας. Κι ένα τηλέφωνο να χτυπάει επίμονα, υπενθυμίζοντας σε όλους πως κοινός παρανομαστής είναι το "τέλος", ασχέτως αφετηρίας ή ενδιάμεσων σταθμών.  

Με πολύ χιούμορ και ειλικρινή κατανόηση προς τον ατ(φ)ελή άνθρωπο, ο Γιώργος Χρυσοστόμου μας ξεναγεί στα δωμάτια της φαντασίας του, καταφέρνοντας να μας κάνει να γελάμε και να κλαίμε ταυτόχρονα, μετατρέποντας το προσωπικό σε οικουμενικό και μιλώντας - με τη σιωπή του- για όσα κι εμείς διψάμε να μοιραστούμε με τον συνάνθρωπό μας, καταλήγοντας συχνά να συζητάμε για οτιδήποτε άλλο, εκτός από αυτά που πραγματικά μας απασχολούν. 
​

"Mute" μια παράσταση που συγκινεί με την αφαιρετική αλήθεια της

Προσωπικά θα προτιμούσα ο επίλογος της παράστασης να ήταν εξίσου "σιωπηλός", χωρίς επεξηγήσεις και προσωπικές εξομολογήσεις του καλλιτέχνη, αν και σε αυτήν την παράσταση καθετί που συμβαίνει επί σκηνής έχει τον σκοπό και τη σημασία του, ακόμα κι όταν παρουσιάζεται ως εντελώς αυτοσχεδιαστικό. 

Το "Mute" μιλάει στο κοινό σε χρόνο ενεστώτα κι ο Γιώργος Χρυσοστόμου προσπαθεί κάθε βράδυ να πιάσει την "συχνότητα" των θεατών και να επικοινωνήσει μαζί τους μέσα από μια παράσταση με μουσική χωρίς μουσικούς, με λέξεις χωρίς λέξεις, μία παράσταση που θα μπορούσε να έχει ως εναλλακτικό τίτλο (παραφράζοντας μια αγαπημένη  ταινία) "Στο μυαλό του Γιώργου Χρυσοστόμου"... ή του διπλανού μας....ή το δικό μας.

Μια παράσταση που σίγουρα αξίζει να δείτε και να ακούσετε προσεχτικά.  Μια παράσταση της οποίας είστε κι εσείς  πρωταγωνιστές. 

M U T E
του Γιώργου Χρυσοστόμου

Κεντρική Σκηνή
17.10.2019 - 19.01.2020

MUTE. 1998 Θεσσαλονίκη. Μπλε βαμμένο δωμάτιο. Συγκάτοικος με τρεις αγνώστους. Ένα cd player. Ενα mini disk. Κανένα κινητό τηλέφωνο. Μουσική με ακουστικά στ’ αυτιά. Το αριστερό δεν δουλεύει. Μονοφωνικό αποτέλεσμα. Κατά τη διάρκεια ακρόασης τζαζ κομματιού γεννήθηκε ο Μαέστρος. Και άλλοι ήρωες που παρέα με τον εφευρέτη τους δεν τραγουδήσανε ποτέ. Ούτε στη χαρά, ούτε στον πόνο. Λαχτάρα για μουσική, φόβος για τραγούδι όμως. Οι ήρωες αυτοί βγήκανε να δουλέψουνε βαθιά στη νύχτα. Για να φάει ψωμί ο εφευρέτης. Με σοφία η Σοφία θα τα βγάλει όλα αυτά στο φως. Που θα το σχεδιάσει η άλλη Σοφία. Και με τα φώτα της Φωτεινής θα γεννηθούνε κι άλλα, που θα τα πάρει ο ήλιος της Ηλιάνας και θα τα απογειώσει για να πετάξουν όλοι μαζί πάνω στης Μαγδαληνής το σκηνικό. Τα λόγια είναι περιττά.
Με εκτίμηση
Γιώργος Χρυσοστόμου

Συντελεστές της παράστασης
Ιδέα: Γιώργος Χρυσοστόμου
Σκηνοθεσία: Σοφία Πάσχου, Γιώργος Χρυσοστόμου
Δραματουργία: Juan Ayala
Σκηνικά-κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
Μουσική επιμέλεια: Φωτεινή Γαλάνη
Σχεδιασμός φωτισμών: Σοφία Αλεξιάδου
Βοηθός σκηνοθέτη - κίνηση: Ηλιάνα Γαϊτάνη

Παίζει ο Γιώργος Χρυσοστόμου

ΧΩΡΟΣ
Κεντρική Σκηνή
Από 17.10.2019 - 19.01.2020

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 65 λεπτά

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ
Από 17/10 έως 24/11
Τετάρτη 21:00
Πέμπτη 21:00
Παρασκευή 21:00
Σάββατο 18:30
Κυριακή 21:30

Από 6/12 έως 19/1
Τετάρτη 18:30
Παρασκευή 21:15
Σάββατο 18:30
Κυριακή 21:15

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Τετάρτη-Παρασκευή
Κανονικό 15€
Μειωμένο 12€
Σάββατο-Κυριακή
Κανονικό 18€
Μειωμένο 15€

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται
https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-neou-kosmou/mute/

[email protected]
www.nkt.gr
www.facebook.com/theatroneoukosmou

Υπεύθυνη Επικοινωνίας:
Μαρία Τσολάκη
6974 76 78 90 | 210 76 27 966 | [email protected]