ΤΟ ΘΕΑΘΗΝΑΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΚΑΝΑΒΟ ΚΑΙ ΤΗ ΛΥΔΙΑ ΟΡΦΑΝΟΥΔΑΚΗ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «KCN(ΣΥΜΦΩΝΟ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ)»

της Νίκης Ράπτη

Την Πέμπτη 14 και την Παρασκευή 15 Ιουνίου στις 20:30 στην Κεντρική Σκηνή του Θεάτρου Επί Κολωνώ σε συνεργασία με την Κλίμακα - Κέντρο για την πρόληψη της αυτοκτονίας, παρουσιάζεται το θεατρικό έργο «KCN (Σύμφωνο Αυτοκτονίας)» του Αναστάση Πινακουλάκη, σε σκηνοθεσία και προσαρμογή κειμένου της Ευγενίας Μακαντάση, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ OFF OFF Athens 2018. Το θέμα του έργου είναι οι ομαδικές αυτοκτονίες που υποκινούνται από διαδικτυακές σελίδες. Ποια ήταν τα πρώτα σας συναισθήματα όταν διαβάσατε το έργο;
 
Αλέξανδρος Καναβός: Φόβος, πως όλο αυτό που περιγράφεται στο έργο ίσως δεν είναι τόσο μακρινό όσο δείχνει...
 
Λυδία Ορφανουδάκη: Ταραχή. Το έργο είναι τόσο άμεσο και αληθινό που δεν σε αφήνει να κρυφτείς. Σε τοποθετεί με μαεστρία σε μία πραγματικότητα για την οποία εθελοτυφλούσες. Στην αρχή νιώθεις οικεία με τους ήρωες και δένεσαι. Έπειτα αφήνεις το έργο να σε συνεπάρει και ξεχνάς τη θεματολογία του. Νομίζεις πως βρίσκεσαι σε ένα απλό party φίλων. Κι εκείνη την στιγμή ξεκινούν όλα...
 
Θα ήθελα να μου μιλούσατε για τους ήρωες που ενσαρκώνετε. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά τους που προκαλούν ενδιαφέρον;
 
Αλέξανδρος Καναβός: Ο Θάνος είναι ένας νέος από μια μικρή ελληνική επαρχιακή πόλη. Από μικρός ένιωθε πως δεν ανήκει πουθενά. Διαφορετικός, από πολλές απόψεις, από τον περίγυρό του, με μια ψυχή ευαίσθητη που έψαχνε πάντα τρόπο να εκφραστεί. Το μόνο που τον γέμιζε, τα βιβλία και η ποίησή του. Ο μόνος τρόπος για να κοινωνικοποιηθεί είναι η «ζωή» που ζει μέσα από τα social media. Το βασικό του θέμα, εν ολίγοις, είναι πως μοιάζει να έχει γεννηθεί σε λάθος εποχή... ή τουλάχιστον αυτό πιστεύει εκείνος... και αυτό είναι που προσπαθεί να διορθώσει!
 
Λυδία Ορφανουδάκη: Ο χαρακτήρας που ενσαρκώνω ονομάζεται Ξένια Πολυδώρου. Η ειρωνεία, η απάθεια και ο εγωκεντρικός χαρακτήρας της έρχονται σε πάλη με την  τρυφερότητα, την αγάπη και τη δύναμη που κρύβει μέσα της. Ναι, συνεχίζω να μιλάω για τον ίδιο χαρακτήρα. Ένα νόμισμα έχει δύο όψεις και «αυτό» που αποκαλύπτεται από κάτω μπορεί να σε αφήσει άναυδο. Ίσως η αλήθεια να μην ήταν αυτή που τόσο εύκολα σου παρουσιάζεται. Πιστέψτε με: η Ξένια μπορεί να σας εκπλήξει.
 
Το έργο πραγματεύεται ένα εξαιρετικά ευαίσθητο θέμα. Θα ήθελα να μου μιλούσατε για την προσέγγιση του μέσα στη διαδικασία της προετοιμασίας για την παράσταση.
 
Αλέξανδρος Καναβός: Όπως πολύ σωστά αναφέρατε, η παράσταση παρουσιάζεται σε συνεργασία με την Κλίμακα, το Κέντρο για την πρόληψη της αυτοκτονίας. Σε συνάντησή μας λοιπόν με ψυχολόγους και ψυχιάτρους του κέντρου συνειδητοποιήσαμε πόσο χαοτικό και με πόσες αμέτρητες παραμέτρους είναι το θέμα της αυτοκτονίας. Αυτό που προσωπικά κρατάω από όλα αυτά που ειπώθηκαν είναι πως κάθε περίπτωση αυτοχειρίας είναι μοναδική και δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται στα πλαίσια μιας «ομαδοποιημένης» συμπεριφοράς. Φυσικά όλο αυτό το υλικό τόσο από την Κλίμακα όσο και από προσωπική έρευνα του καθενός έγινε αφορμή για αυτοσχεδιασμούς και συνθήκες προκειμένου να επιχειρήσουμε να αγγίξουμε το δύσκολο αυτό θέμα.
 
Λυδία Ορφανουδάκη: Μέσα απ’ όλη τη διαδικασία της προετοιμασίας και έρευνας σε προσωπικό και ομαδικό επίπεδο, είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε όλοι αυτοκριτική. Πόσο πραγματικά ήμασταν άνθρωποι; Ήρθαμε αντιμέτωποι με πράγματα που μας τρόμαζαν αλλά και συναισθήματα που δεν παραδεχόμασταν. Μιλήσαμε για αληθινά γεγονότα αλλά και βιώματα μας. Όλο αυτό το υλικό χρησιμοποιήσαμε σαν θεμέλιο για να στήσουμε την παράσταση μας.
 
Αγαπημένη σας ατάκα ή σκηνή από το «KCN (Σύμφωνο Αυτοκτονίας)»;
 
Αλέξανδρος Καναβός: «Υπάρχει κάτι πιο συνταρακτικό από το θάνατο που θα δεις σε λίγο με τα ίδια σου τα μάτια. Ο θάνατος που αφήνεις να φωλιάσει στα μάτια σου και τα παιδιά που θα γεννιούνται νεκρά αν δεν τον σταματήσεις.»
 
Λυδία Ορφανουδάκη: «Πεθαίνω για να με δείτε. Αυτοκτονώ για να με ακούσετε.»
 
Προσωπικά τι είναι αυτό που σας άγγιξε στο έργο αυτό;
 
Αλέξανδρος Καναβός: Η μοναξιά αυτών των διαφορετικών ανθρώπων.
 
Λυδία Ορφανουδάκη: Το πόσο απλά καταφέρνει αυτό το έργο να σε εντάξει στον πυρήνα ενός τόσο ευαίσθητου θέματος όπως αυτό της αυτοκτονίας. Εσύ πίστευες πως όλα αυτά είναι μακριά σου, πως δεν σε αγγίζουν γιατί δεν τα έχεις ζήσει. Είσαι σίγουρος; Κι όμως τόσο απλά βρίσκεσαι στο καθιστικό ενός παλιού αρχοντικού. Και βλέπεις… Μόνο βλέπεις; Θα συνεχίσεις απλά να βλέπεις; Χωρίς να το καταλάβεις αποτελείς και εσύ κομμάτι τις ιστορίας. Ποια είναι η θέση σου σε όλο αυτό;
 
Με ποιον τρόπο αφορά τη σημερινή εποχή η συγκεκριμένη θεματολογία, τόσο στη χώρα μας, όσο και στον υπόλοιπο κόσμο;
 
Αλέξανδρος Καναβός: Με τα ποσοστά των αυτοκτονιών ανά τον κόσμο να έχουν φτάσει στα ύψη τα τελευταία χρόνια, θεωρώ πως ένα έργο που μιλάει για μια ομαδική αυτοκτονία και τους λόγους που 6 νέοι οδηγούνται σε αυτό τον δρόμο, είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Σαφέστατα και στην Ελλάδα οι ομαδικές αυτοκτονίες μοιάζουν κάτι άγνωστο και εύχομαι να παραμείνει έτσι...
 
Λυδία Ορφανουδάκη: Στην Ελλάδα του σήμερα, στην Ελλάδα της Κρίσης, η αυτοκτονία είναι κάτι που επηρεάζει όλους μας. Καθημερινά μαθαίνουμε για περιστατικά αυτοχειρίας που όλο κι αυξάνονται. Θα χρησιμοποιήσω μια φράση του έργου: «Αν δεν δείτε, θα αυτοκτονούν όσες γενιές γεννιούνται».
 
 
Η γραφή του έργου είναι ιδιαίτερα ζωντανή και άμεση. Υπάρχει μια αριστοτεχνική σκιαγράφηση όλων των χαρακτήρων και μια ατμόσφαιρα έντονης απειλής αλλά και κοινωνικού-ψυχολογικού προβληματισμού γύρω από τον πυρήνα του έργου αλλά και τις παραμέτρους του. Είναι ένα δυνατό κείμενο πάντα, όπως αυτό, μια σημαντική αφετηρία για έναν ηθοποιό, ώστε να ερμηνεύσει επιτυχημένα τον ρόλο του και να κατανοήσει βαθύτερα το έργο;
 
Αλέξανδρος Καναβός: Οι ηθοποιοί πάνω στη σκηνή «αφηγούνται» στους θεατές μια ιστορία. Αυτό συνέβαινε από την αρχαιότητα με τη θεατρική πράξη. Το κείμενο λοιπόν είναι συνήθως ο άξονας αυτός που φέρει την ιστορία, τον μύθο που αφηγούμαστε. Όσο πιο δυνατό και καλογραμμένο είναι ένα κείμενο, τόσο περισσότερα εργαλεία έχει ο ηθοποιός να επικοινωνήσει με το κοινό.
 
Λυδία Ορφανουδάκη: Φυσικά. Το έργο είναι βγαλμένο μέσα από την καθημερινότητα. Το τελικό κείμενο προέκυψε μέσα από αρκετές συζητήσεις και  αυτοσχεδιασμούς. Ο Αναστάσης Πινακουλάκης που υπογράφει το κείμενο και η Ευγενία Μακαντάση που σκηνοθετεί και έχει αναλάβει την προσαρμογή κειμένου, είχαν σαν πρωταρχικό τους στόχο την αμεσότητα του λόγου. Αυτό είναι κάτι που βοηθά τον ηθοποιό να αποδώσει πιο αληθινά και ρεαλιστικά ένα κείμενο και να καταφέρει να κορυφώσει τη συναισθηματική κατάσταση την οποία βιώνει ο ρόλος του.
 
 Πώς θα φανταζόσασταν τους ήρωες που ενσαρκώνετε, έξω, στην πραγματική ζωή;
 
Αλέξανδρος Καναβός: Θέλω να πιστεύω, όπως θα τους δείτε την Πέμπτη και την Παρασκευή επί σκηνής!
 
Λυδία Ορφανουδάκη: Δεν χρειάζεται να τη φανταστώ. Υπάρχει! Είναι γύρω μας. Ίσως είναι η φίλη μας, η συνάδελφος στη δουλειά ή η κοπέλα που κάθεται δίπλα μας στο λεωφορείο.  Τόσο απλά. Τι σημασία έχει αν την φανταστώ με μακριά μαλλιά ή κοντά; Αν συχνάζει Εξάρχεια ή Κηφισιά; Η Ξένια καθώς και όλοι οι ήρωες του έργου βρίσκονται στην καθημερινότητα μας. Κινούνται γύρω μας. Ό,τι μπορεί να σκέφτεται η Ξένια ίσως είναι και στο μυαλό του διπλανού μας. Είναι άνθρωποι… Ίσως είμαστε και εμείς οι ίδιοι!
 
Ποια είναι κατά τη γνώμη σας η πιο ανθρώπινη στιγμή που παρακολουθούμε στο έργο;
 
Αλέξανδρος Καναβός: Πρόκειται για ένα έργο σχέσεων στο οποίο οι ανθρώπινες στιγμές αρχίζουν να σχηματίζονται όλο και πιο έντονα όσο περνάει η ώρα, όχι απαραίτητα αποκλειστικά μέσα από όσα λέγονται αλλά κυρίως μέσα από τα βλέμματα, τις σιωπές, τα αγγίγματα των ανθρώπων, μιας και όπως πολύ σωστά είχε πει ένας πολύ αγαπημένος μου καθηγητής, «οι άνθρωποι σπάνια λένε αυτό που νιώθουν, συνήθως τους προδίδει το σώμα τους».
 
Λυδία Ορφανουδάκη: Δεν θα μπορούσα να αναφερθώ μόνο σε μία ανθρώπινη στιγμή. Αντίθετα θεωρώ πως υπάρχει μια πληθώρα αυτών καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου. Αξίζει να σημειωθεί ότι η μαγεία του KCN αποκαλύπτεται στις πιο «κρυφές» στιγμές του ήρωα. Εκεί όπου ο κάθε χαρακτήρας είναι βυθισμένος στις σκέψεις του. Μόνος του. Μόνος μεταξύ άλλων. Επιλέγοντας να συμμετέχει ή να απέχει από αυτό που συμβαίνει μπροστά του τη δεδομένη στιγμή. Ο θεατής αξίζει να παρατηρήσει τον κάθε ένα χαρακτήρα ξεχωριστά. Ανεξαρτήτως της εξέλιξης της πλοκής. Η αλήθεια του καθενός κρύβεται στη στιγμές μοναξιάς. Αυτές τις στιγμές ο άνθρωπος αφήνει στην άκρη το προσωπείο του και στέκεται γυμνός και εκτεθειμένος στον καθρέφτη του εαυτού του. Εκεί μπορείτε να δείτε ποιοι πραγματικά είναι η Ξένια, η Φαίδρα, η Λιζ, ο Χαρίσης, ο Θάνος και ο Αλέξανδρος. Σας προτρέπω να το δοκιμάσετε καθώς βλέπετε την παράσταση.
 
Τι πιστεύετε ότι είναι αυτό που θα κρατήσει οπωσδήποτε ο θεατής στο μυαλό του μετά την παράσταση;
 
Αλέξανδρος Καναβός: Ως συμμέτοχος, «συγκάτοικος στην τρέλα» και επομένως «μη αποστασιοποιημένος» από όλο αυτό που θα δείτε σε λίγες μέρες, ειλικρινά δεν έχω ιδέα!
 
Λυδία Ορφανουδάκη: Με το που «πέσει η αυλαία» είμαι σίγουρη πως θα υπάρχει μια πληθώρα απόψεων αλλά και συναισθημάτων. Ο θεατής δεν θα περιμένει κάτι τέτοιο. Το KCN (Σύμφωνο Αυτοκτονίας) δεν αποτελεί μια παράσταση που δίνει λύσεις ή απαντάει σε ερωτήματα. Στόχος του είναι να αφήσει ερωτηματικά. Διαφορετικά για τον καθένα. Οι απαντήσεις δεν κρύβονται στο έργο. Αλλά μέσα μας. Καθώς και σε όλα εκείνα που συνειδητά έχεις επιλέξεις να κλείσεις τα μάτια σου. Αλήθεια… εσύ αντέχεις να το δεις;
 

Η παράσταση πραγματοποιείται σε συνεργασία με την ΚΛΙΜΑΚΑ και την 24ωρη Γραμμή 1018 για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας.
 
Ταυτότητα παράστασης:
 
Κείμενο: Αναστάσης  Πινακουλάκης
 
Σκηνοθεσία/προσαρμογή κειμένου: Ευγενία Μακαντάση
 
Επιμέλεια κίνησης: Βαρβάρα Μήτση
 
Φωτισμοί: Ευγενία Μακαντάση
 
Φωτογραφίες/βίντεο: Πάτροκλος Σκαφίδας
 
Ερμηνεύουν (με αλφαβητική σειρά): Κέλυ Βεκρή, Θοδωρής Βράχας, Αλέξανδρος Καναβός, Λυδία Ορφανουδάκη, Στέφανος Παπατρέχας, Κωνσταντίνα Ρουμελιώτη
 
Διάρκεια παράστασης: 55’
 
Ημέρες & ώρες παραστάσεων: 
Πέμπτη, 14 Ιουνίου 2018, στις 20:30
Παρασκευή, 15 Ιουνίου 2018, στις 20:30
 
Εισιτήρια:
Η γενική είσοδος για κάθε παράσταση μιας θεατρικής ομάδας είναι 5,00€ για τη μία παράσταση και 6,00€ για τις δύο παραστάσεις της ίδιας βραδιάς.
Εισιτήρια διαρκείας: 25,00€ (max 25 παραστάσεις), 15,00€ (max 10 παραστάσεις)
Η προπώληση γίνεται ηλεκτρονικά μέσω viva.gr και στο ταμείο του Θεάτρου Επί Κολωνώ.
 
Πληροφορίες θεάτρου: 
Θέατρο Επί Κολωνώ
 
Διεύθυνση: Λένορμαν & Ναυπλίου 12, Κολωνός
 
Τηλέφωνο κρατήσεων: 210 5138067
 
Ωράριο ταμείου για την έκδοση εισιτηρίων: 10:30-22:00
 
 
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΝΑΒΟΣ - ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εμπρός – Θέατρο Εργαστήρι (2013), διπλωματούχος του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ (2012) & φοιτητής του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ.
Συμμετείχε σε παραστάσεις των Θεάτρου Αργώ, Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου & Ιδρύματος «Μιχάλης Κακογιάννης», με σκηνοθέτες τους: Δ. Πετρόπουλο (Bull), Δ. Μαυρίκιο (Πάπισσα Ιωάννα / Αναζητώντας την ηρωίδα του Ροΐδη) & Θ. Παπακωνσταντίνου (Pedestal).
Είναι μέλος της θεατρικής ομάδας «Leftovers» («Έξοδος» του Φ. Σακελλαρίου) και έχει υπάρξει βοηθός σκηνοθέτη του Γ. Μόσχου (Θέατρο 104, Υπόγειο Θεάτρου Τέχνης), ενώ από το 2014 μέχρι σήμερα συνεργάζεται σταθερά σε παιδικές θεατρικές παραστάσεις.
Έχει παρακολουθήσει σεμινάριο υποκριτικής με το Δ. Καραντζά στο BIOS, σεμινάρια σύγχρονου χορού «Limon - Release» και χοροθεάτρου με την Α. Θεοφιλίδου, καθώς και σεμινάρια φωνητικής με τον Γ. Φίλια.
Συμμετείχε σε ταινίες με σκηνοθέτες τους: Έ. Λυγίζο (Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού) & Ά. Παπαδημητρίου (Γκρίζα διαδρομή).
Τέλος, ασχολείται με το ραδιόφωνο και το θεατρικό παιχνίδι για παιδιά από το 2014 μέχρι σήμερα.
 
ΛΥΔΙΑ ΟΡΦΑΝΟΥΔΑΚΗ – ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Λυδία Ορφανουδάκη είναι απόφοιτη της Ανώτερης Δραματικής Σχολής «Νέο Ελληνικό Θέατρο Γιώργος Αρμένης» (Δίπλωμα Υποκριτικής Υπουργείου Πολιτισμού 2014). Οι σπουδές της αφορούν θέατρο (Παιδικό Θεατρικό εργαστήρι του Εθνικού Θεάτρου υπό την καθοδήγηση της Κάρμεν Ρουγγέρη-2000) και χορό (μπαλέτο-σύγχρονο-jazz στη σχολή χορού «Ραλλού Μάνου», ελληνικούς – παραδοσιακούς στο πολιτιστικό κέντρο του Δήμου Πετρούπολης, λατινοαμερικάνικους – ευρωπαϊκούς - Ballroom και Free style στο πολιτιστικό κέντρο του Δήμου Πετρούπολης και στις σχολές ROSE KARRA και Natalia’ Dance Studio, Bollywood στο Artistic Studio Oriental Expression και Street Jazz στη σχολή P.M.T.P by Sia Koskina). Επίσης σπούδασε μουσική προπαιδεία και δίσκαλο αρμόνιο στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας και φωνητική στο Εθνικό Ωδείο. Σεμινάρια: 1. Δημιουργικής γραφής υπό την επίβλεψη του συγγραφέα Δημήτρη Βαρβαρίγου και συμμετοχή σε μια συλλογική έκδοση βιβλίου διηγημάτων και ποίησης  με τίτλο «Δημιουργίες 1» από τις Εκδόσεις Εντύποις, 2. εργαστήριο – ντοκιμαντέρ έρευνας για το Αρχαίο Δράμα με τους Σπύρο Ευαγγελάτο, Σωτήρη Χατζάκη, Κώστα Γεωργουσόπουλο, γύρισμα από την εταιρεία Linea Productions TV για την ΕΡΤ 2016. Είναι φοιτήτρια στα ΑΤΕΙ Αθηνών στο τμήμα Τεχνολογίας τροφίμων. Εργασιακή της εμπειρία: Θέατρο – «Las Idiotas», «Ο μικρός κύκλος με την κιμωλία», «India- The Land of love, «Μηδείαμα», «Τα μαγικά παπούτσια», «Tribute to Michael Jackson», «The mask», «Πάμε σαν άλλοτε». Κινηματογράφος: (μικρού μήκους) - «Το πορτραίτο», «The interview». Έχει επιμεληθεί χορογραφία και κίνηση στα έργα: «Las Idiotas», «Δείπνο βασιλισσών», «Δικός σου», «Η ψευτουπηρέτρια», «Ο μικρός κύκλος με την κιμωλία», «Un historia antica», «Κουκλόσπιτο». Χορός: 2013-17-Μέλος της επίλεκτης αθλητικής ομάδας χορού «SnapSteps» με συμμετοχή σε παραστάσεις-Φεστιβάλ-διαγωνισμούς-αθλητικές οργανώσεις εντός και εκτός Αθηνών, 2009-15 -θεατρική επιμέλεια στις χορευτικές παραστάσεις των λατινοαμερικάνικων και ευρωπαϊκών χορών του Πολιτιστικού Κέντρου του δήμου Πετρούπολης στο Θέατρο Πέτρας. Έχει συμμετάσχει σε διαφήμιση και 2 video clips. Διδασκαλία από το 2010 μέχρι σήμερα λατινοαμερικάνικων και ευρωπαϊκών χορών, από το 2016 μέχρι σήμερα υπεύθυνη προγραμμάτων στο Μουσείο Πειραμάτων και από το 2009-12 Animateur εντός και εκτός Αθηνών στις εταιρείες «Ανεμόσκαλα» και «Ανακατωσούρες». Από το 2017 ασχολείται με τον εθελοντισμό στην «Κιβωτό του κόσμου».