ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΤΟΥ ΔΙΑ (JUPITER'S MOON)

του Βασίλη Σκαρμούτσου

Το φεγγάρι του Δία (Jupiter’s moon)
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Kornel Mundruczo
Σενάριο: Kornel Mundruczo, Kata Weber
Μοντάζ: David Jancso
Ηθοποιοί: Zsombor Jeger, Gyorgy Cserhalmi, Merab Ninidze, Moni Balsai
Διάρκεια: 123 λεπτά
Διανομή: ΑΜΑ Films


Ένας νεαρός Σύρος μετανάστης πυροβολείται από την αστυνομία όταν προσπαθεί να διασχίσει τα σύνορα της Ουγγαρίας. Τρομοκρατημένος και σοκαρισμένος, ο τραυματισμένος Άριαν ανακαλύπτει - προς μεγάλη του έκπληξη - ότι έχει πλέον την ικανότητα να αιωρείται. Στο στρατόπεδο όπου κρατείται, οι υπερδυνάμεις του τραβούν την προσοχή ενός διεφθαρμένου γιατρού που τον στέλνει στο νοσοκομείο κι από εκεί τον φυγαδεύει. Στο κατόπι τους, ένας οργισμένος συνοριακός αστυνομικός έχει εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό για να τους συλλάβει.


Με έντονη φεστιβαλική παρουσία, ο Ούγγρος Κόρνελ Μουντρούτσο, τολμηρός και πολυπράγμων, ανήκει στην αφρόκρεμα των νέων Ευρωπαίων δημιουργών. Βαδίζοντας στα χνάρια των συμπατριωτών ομότεχνών του Μπέλα Ταρ και Μίκλος Γιάντσο, τον οποίο μάλιστα θεωρεί έναν από τους μέντορές του, ο Μουντρούτσο προτείνει ένα ελεύθερο σινεμά χωρίς προκαθορισμένους κανόνες και αυστηρές αφηγηματικές γραμμές. Οι εικόνες του είναι σκληρές, συχνά στα όρια του γκροτέσκ, αλλά ταυτόχρονα γεμάτες αισθησιασμό και λυρισμό.


Στην ταινία του «Λευκός Θεός» η 13χρονη ηρωίδα επαναστατεί, ενώ ο πιστός της σκύλος ηγείται μιας εξέγερσης των τετράποδων εναντίον των ανθρώπων, σε μια αλληγορική «δήλωση αλληλεγγύης για τους περιθωριοποιημένους και τους καταπιεσμένους», όπως σημειώνει ο σκηνοθέτης. Η ταινία αυτή θεωρείται το αριστούργημά του.


Ο Μουντρούτσο δεν διστάζει να αποκαλύψει τις σκοτεινές όψεις της ανθρώπινης φύσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το φιλμ «Tender Son – The Frankenstein Project», όπου ο σκηνοθέτης αντλεί έμπνευση από το μύθο του Φρανκενστάιν για να αφηγηθεί το ξέσπασμα βίας ενός 17χρονου που νιώθει ανεπιθύμητος από την ίδια του την οικογένεια. Ακραίες καταστάσεις αποτυπώνει και το δραματικό φιλμ «Delta» (2008, βραβείο FIPRESCI στο φεστιβάλ Καννών), μια ερωτική ιστορία ανάμεσα σε δύο ετεροθαλή αδέλφια με φόντο τις όχθες του Δούναβη.


Από την άλλη, το μιούζικαλ «Johanna» (2005) εκπλήσσει ως μια μοντέρνα εκδοχή της ιστορίας της Ζαν ντ’ Αρκ, ενώ άλλο ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα ωμού ρεαλισμού είναι και το φιλμ «Pleasant Days» (2002, βραβείο Αργυρή Λεοπάρδαλη στο φεστιβάλ Λοκάρνο), με επίκεντρο μια παρέα νεαρών σε οικονομική και ηθική παρακμή.


ΚΡΙΤΙΚΕΣ


Μια ιδιαίτερη αλλά διασκεδαστική εκδοχή για τη δύναμη της πίστης.
-Guardian


Μια θεαματική παραβολή.
-Telegraph


Μια ξεχωριστή ταινία.
-Variety