ΤΟΥ ΘΕΟΥ Η ΧΩΡΑ (GOD’ S OWN TOWN)

του Βασίλη Σκαρμούτσου

Tου Θεού η Χώρα (God’s Own Country)
Σκηνοθεσία/Σενάριο: Francis Lee
Ηθοποιοί: Josh O'Connor, Alec Secareanu, Gemma Jones, Ian Hart
Μουσική: A Winged Victory for the Sullen
Διάρκεια: 104’
Διανομή:

Η βρετανική ταινία Του Θεού η Χώρα, που χαρακτηρίστηκε ως μια «τραχιά εκδοχή του Broke back Mountain» και κέρδισε κοινό και κριτικούς παγκοσμίως, φιγουράροντας ανάμεσα στις 30 καλύτερες ταινίες της χρονιάς σύμφωνα με το Rotten Tomatoes. Ο Τζόνι Σάξμπι εργάζεται επί πολλές ώρες στην απόμακρη φάρμα της οικογένειάς του στο Γιόρκσαϊρ, στα βόρεια της Αγγλίας. Ο μόνος τρόπος που ξεγελάει τη μοναχική του ύπαρξη, είναι το να πίνει πολύ τα βράδια και να αναζητά περιστασιακό σεξ, ώσπου η άφιξη ενός Ρουμάνου μετανάστη και εποχικού εργάτη του αποκαλύπτει κάτι πρωτόγνωρο.

Ένας έρωτας μεταξύ των δύο νεαρών θα γεννηθεί μέσα στο αυστηρό τοπίο της αγγλικής επαρχίας, μεταξύ του κρυφού και του φανερού. Η ταινία είναι γεμάτη απλές σκηνές που δείχνουν το πως εξελίσσεται η σχέση των δύο ηρώων, η σιωπή είναι από τα κύρια στοιχεία της δράσης, τίποτα περιττό δεν λέγεται, μόνο όσα είναι αναγκαία. Οι σκηνές από την επαρχιακή ζωή γεμίζουν το τοπίο του έρωτα των δύο νέων, που μοιάζει να είναι αναπόφευκτο.Υπάρχει ένας κατακλυσμός συναισθημάτων, ο όποιος βρίσκεται καταπιεσμένος στα πρόσωπα και στις χειρονομίες των ηρώων, εξαιτίας του τραχιού περιβάλλοντος που διαδραματίζεται η ιστορία. Η ταινία αποτελεί ένα διαμάντι, ένα must-see και μία απο τις καλύτερες LGBT ταινίες των τελευταίων χρόνων, ενώ είναι αναμβισβήτητα από τις πιο ενδιαφέρουσες και καλές ταινίες της χρονιάς. Η σημαντικότητα της βρίσκεται στο ότι προσθέτει ένα λιθαράκι-όπως έκαναν πιο παλιά το broke back mountain, το Transamerica, το Carol κτλ.- στον αγώνα της LGBTκοινότητας που προσπαθεί, μέσω και της τέχνης, για ισότητα και αποδοχή ότι κοινωνικά μπορεί να υπάρχει όπως κάθε άλλος άνθρωπος. "Του θεού η χώρα" υμνεί την διαφορετικότητα αλλά ταυτόχρονα δείχνει ότι ο έρωτας είναι ίδιος για όλους, όπως εν τέλει ότι είναι λίγο απαρχαιωμένο, ανεύθυνο και οξύμωρο να μιλάμε για ανθρώπους διαφορετικούς. Η ταινία κλείνει με κάτι πολύ όμορφο για μένα, ένα φινάλε θετικό που δημιουργεί την ελπίδα για πολλά.
​

Σημείωμα σκηνοθέτη
«Η ταινία είναι βασισμένη στα προσωπικά μου βιώματα και στο τοπίο του Γιόρκσαϊρ, σ’ αυτήν τη σχέση «αγάπης/μίσους» που είχα με την πατρίδα μου. Από τη μία το έβλεπα ως ένα δημιουργικό τοπίο που μου θύμιζε το σπίτι μου, αλλά από την άλλη ήταν προβληματικό, δύσκολο, κρύο και υγρό. Και προσπαθούσα να βρω μια ισορροπία σε αυτό και  να φτιάξω μια ιστορία αγάπης, όπου παράλληλα νιώθεις ευάλωτος».
Φράνσις Λι

Βραβεία
Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Sundance
Βραβείο Κριτικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ του Τορόντο
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στα Βρετανικά Βραβεία Ανεξάρτητου Κινηματογράφου
Βραβείο στο Πανόραμα του Φεστιβάλ Βερολίνου