 της Μαρίας Σούμπερτ 'Ότι και να γίνεις, εγώ θα σ’ αγαπώ «Μαμά, τι θα δούμε;» ρώτησε η κόρη μου. «Θα μας πει παραμύθια ένας κύριος που του αρέσει να φοράει ρούχα γυναικεία», της απάντησα εγώ, χωρίς να έχω προετοιμάσει ιδιαίτερα την απάντησή μου. «Όπως και σε πολλές γυναίκες αρέσει να φοράνε μόνο αντρικά ρούχα», συνέχισε η αδερφή μου στην δική της κόρη. Και όταν ήρθε η ώρα, η Holy Grace μας εξήγησε πως drag είναι τα άτομα αυτά που τους αρέσει να εμπνέονται έναν ήρωα, να τον κάνουν δικό τους και να ντύνονται όπως αυτός. Φυσικά το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν τα παιδιά των τριών-τεσσάρων χρόνων, τα οποία παίζουν καθημερινά διαφορετικό ρόλο, ανάλογα με τα βιβλία ή τις ταινίες που βλέπουν –συχνά και από δική τους κατασκευή. Τι αλλάζει όμως και τι σταματάει αυτή την ευελιξία των παιδιών να μαθαίνουν τον κόσμο και τον εαυτό τους μέσα από τους ρόλους; Καταρχήν αλλάζει το γεγονός της ίδιας της ανάπτυξης. Ίσως μεγαλώνοντας και διαμορφώνοντας σταδιακά μια πιο συμπαγή ταυτότητα, να μην χρειάζονται τα παιδιά να μπαίνουν σε ρόλους ηρώων για να ανακαλύψουν τον εαυτό τους. Και αυτό συμβαίνει, γιατί η μίμηση πλέον περνάει στο επίπεδο των συνομηλίκων. Εκείνοι έχουν τον πρώτο λόγο, η ομάδα επιλέγει ποιον και τι θα μιμηθεί –είτε πρόκειται για τον μάγκα νέο ή την δημοφιλή νεανίδα, η ομάδα έχει τον πρώτο λόγο. Συχνά όμως και οι ίδιοι οι γονείς νιώθουν να απειλούνται από αυτά τα παιχνίδια ρόλων, τα εντάσσουν στην κατηγορία των «αποκριάτικων» και των «κλοουνίστικων» και δεν επιτρέπουν –ρητά και άρρητα- στο παιδί να συνεχίσει την εξερεύνησή του. Όταν μάλιστα εντάσσεται και το δεδομένο της σεξουαλικότητας, οι περισσότεροι γονείς δυσκολεύονται και οι ίδιοι να διαχειριστούν την κατάσταση. Τι αφορά όμως η σεξουαλικότητα ενός παιδιού; Διαβάζοντας αυτές τις ημέρες τους «Παιδικούς Έρωτες» του Αλεξανδρίδη (Ίκαρος, 2017), σημειώνω πάνω στο βιβλίο πως η σεξουαλικότητα των παιδιών από την βρεφική τους κιόλας ηλικία ορίζεται μεν βάση gender από τις απευθύνσεις των γονιών («κορίτσι μου», «αγόρι μου» κτλ) και από τις πολιτισμικές πεποιθήσεις που κουβαλάει κάθε οικογένεια. Αντίθετα το sex, το φύλο του παιδιού, δηλώνει κάτι πιο σωματικό. Και ενώ τα περισσότερα παιδιά αναγνωρίζουν από μια ηλικία τον εαυτό τους ως αγόρια ή κορίτσια, η σεξουαλική προτίμηση –το ποιον επιλέγουν ως αντικείμενο επιθυμίας- είναι κάτι που θα διαμορφωθεί αρκετά χρόνια αργότερα στην περίοδο της εφηβείας. Στα χρόνια λοιπόν εκείνα, μπορούν τα παιδιά να φαντασιωθούν πως είναι ένας ήρωας άντρας ή γυναίκα, χωρίς αυτό να επηρεάζει την ταυτότητά τους και τα όσα ξέρουν για τον εαυτό τους και τα συναισθήματά τους. Το ίδιο και τα drag άτομα όμως, αφού οι ρόλοι που επιλέγουν να ενσαρκώνουν δεν ορίζουν την σεξουαλική τους ταυτότητα –δεν χρειάζεται καν το ένα να αφορά το άλλο. Η Holy Grace αφηγείται στα παιδιά τις ενδιαφέρουσες ιστορίες της Πώς μπορούμε λοιπόν να μιλήσουμε στα παιδιά για την ρευστότητα των ταυτοτήτων και την φαντασία γύρω από αυτές; Πώς μπορούμε να εμπνεύσουμε στα παιδιά μας σεβασμό γύρω από το διαφορετικό, ώστε αυτό να μην τα τρομάζει –άρα τοποθετεί και σε αμυντική/επιθετική στάση; Φέρνοντάς τα προφανώς σε επαφή με θετικά πρότυπα queer ατόμων, τα οποία τολμούν παρά την αρκετά συντηρητική ελληνική κοινωνία να φαντασιώνονται τον εαυτό τους διαφορετικά. Η Holy Grace λοιπόν και η Socrates συστήθηκαν στα παιδιά, στο Ελληνικό Φεστιβάλ και στην δράση Drag Queen Story Hour_Αthens Chapter, κατά την οποία υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Δώρας Ανδρουλιδάκη αφηγήθηκαν στα παιδιά παραμύθια για τη διαφορετικότητα, τα κάλεσαν να παίξουν και να ζωγραφίσουν τον δικό τους χαρακτήρα που θα ήθελαν κάποτε να ενσαρκώσουν. «Τα φτερά του Νόρμαν», λοιπόν, ένα ανέκδοτο παραμύθι και το «Imagine» του Lennon σε εικονογραφημένη έκδοση ήταν τα παραμύθια που μοιράστηκαν με τα παιδιά. Παράλληλα με την αφήγηση η εικονογράφηση πρόβαλλε πίσω από τις δύο performer, ενώ μετά από κάθε παραμύθι καλούσαν τα παιδιά –και τους γονείς- σε ένα παιχνίδι. Η δράση έκλεισε με τα παιδιά να ζωγραφίζουν τον δικό τους χαρακτήρα που θα ήθελαν να ενσαρκώσουν, να βρουν το όνομά του, τα χαρακτηριστικά του και να τον αποτυπώσουν σε χαρτί. Η δράση ήταν φρέσκια και αναζωογονητική μέσα στο κατακαλόκαιρο και δείχνει να έχει τη δυναμική να εξελιχθεί και να αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο, κάνοντάς μας να ελπίζουμε σε μια συνέχεια και μέσα στο χειμώνα. Η Ειρήνη πάντως αγάπησε τα μαλλιά της Holy Grace. Και το φόρεμά της. Και θέλει κι εκείνη. Άντε να ψάχνουμε τώρα…  Over the rainbow - Δώρα Ανδρουλιδάκη Drag Queen Story Hour_Αthens Chapter Σύλληψη - συντονισμός - επιμέλεια: Δώρα Ανδρουλιδάκη (Over the rainbow story time) Μετάφραση - συγγραφή κειμένων: «Νάστα» Μουσική επιμέλεια: Μatthieu Gayon Επιμέλεια κειμένων και υποστήριξη: Άννα Γεωργάτου Αφήγηση και ερμηνεία: Socrates, Holly Grace Ελληνικό Φεστιβάλ Πειραιώς 260 Comments are closed.
|
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 
This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
March 2023
|
