ΤΟ ΘΕΑΘΗΝΑΙ ΕΙΔΕ ΣΤΟ BIOS ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «ΌΦΙΣ ΚΑΙ ΚΡΙΝΟ» ΤΟΥ Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ ΣΕ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ Η. ΜΠΕΖΟΥ & Χ.ΘΑΝΟΥ

του Μιχάλη Λαγάνη

Σε  μια θεατρική Αθήνα που τα τελευταία χρόνια αναστενάζει από τις αναρίθμητες παραστάσεις που ανεβαίνουν και πριν καλά-καλά προλάβουν να «συστηθούν» στο κοινό κατεβαίνουν, το να επιλέξεις να ανεβάσεις ένα σχετικά πιο άγνωστο λογοτεχνικό έργο που απευθύνεται ενδεχομένως σε ένα πιο μυημένο κοινό, εμπερίεχει ρίσκο. Τόσο για τους συντελεστές της παράστασης, όσο και για τους ανθρώπους που διαχειρίζονται τους εκάστοτε θεατρικούς χώρους, σε καιρούς δύσκολους και οικονομικά δυσοίωνους για όλους.

Το ρίσκο αυτό θέλησαν να πάρουν η Ηρώ Μπέζου και ο Χρήστος Θάνος μεταφέροντας στη θεατρική σκηνή του Bios το πρώτο λογοτεχνικό έργο του Νίκου Καζαντζάκη «Όφις και Κρίνο», το έκανε πρεμιέρα τη Δευτέρα 20 Ιανουαρίου και παρουσιάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στις 9 μ.μ.

Το Όφις και κρίνο αποτελεί ένα αδιάκοπο αλληλοσπαραγμό ανάμεσα στη σάρκα και το πνεύμα, το φως και το σκοτάδι, τον έρωτα και τον θάνατο.
 
Ένας ζωγράφος, λάτρης του ωραίου και της ηδονής, καταγράφει στο ημερολόγιό του τη θυελλώδη πορεία της σχέσης του με μία νεαρή γυναίκα. Το υπερβατικό πάθος του τον κυριεύει ολοκληρωτικά, αφυπνίζοντας, αναπόφευκτα, θεμελιώδεις υπαρξιακές του αγωνίες.
 
Σταδιακά κυριαρχείται από την ιδέα του θανάτου μέχρι που αποφασίζει να συνδέσει τον έρωτά του με την ομορφιά και το θάνατο. Έτσι, καλεί την ερωμένη του και περνά μαζί της μια ερωτική νύχτα διαφορετική από τις προηγούμενες.
 
Το βιβλίο γράφτηκε το 1905 και εκδόθηκε υπό το φιλολογικό ψευδώνυμο «Κάρμα Νιρβαμή». Έχει τη μορφή ημερολογίου και περιγράφονται σε αυτό οι νεανικές ανησυχίες του Καζαντζάκη για τη ζωή και τον θάνατο, τη γυναίκα και τον έρωτα. Πηγή έμπνευσης του βιβλίου είναι η ερωτική ιστορία του Καζαντζάκη με την Ιρλανδέζα Καθλήν Φορντ.

Η νουβέλα που έγραψε ο Καζαντζάκης σε ηλικία μόλις 20 χρονών δίχασε την κοινή γνώμη, αλλά και τους λόγιους της εποχής. Συγκέντρωσε αρκετή  αρνητική κριτική  αλλά και θετικά σχόλια, σαν αυτά που έγραψε ο Κωστής Παλαμάς στα «Παναθήναια» που χαρακτήρισε το κείμενο κάτι ανάμεσα σε ποίηση και πεζογραφία και διέβλεψε σε αυτό έναν πολλά υποσχόμενο συγγραφέα.

Οι ταλαντούχοι ηθοποιοί Ηρώ Μπέζου και Χρήστος Θάνος παίρνουν το "ρίσκο" να προσαρμόσουν για το θέατρο το πρωτόλειο αυτό κείμενο του σπουδαίου έλληνα συγγραφέα, με τον Χρήστο Θάνο να υπογράφει παράλληλα τη σκηνοθεσία
και τη μουσική

Οι δυο ηθοποιοί πήραν το έργο, το μετέφεραν στη θεατρική σκηνή και το απογείωσαν, αποδεικνύοντας έμπρακτα τη διαχρονική του αξία.

Στεκόμενοι ο ένας δίπλα στον άλλο σε ένα εξαιρετικά λιτό σκηνικό που αποτελείται από ένα κόκκινο φουστάνι καρφωμένο στον τοίχο, κατορθώνουν από την πρώτη στιγμή να μπουν στο σώμα, τη ψυχή και το ταραγμένο μυαλό του ζωγράφου ο οποίος ψήνεται στον πυρετό του έρωτα του.

Γνωρίζοντας εκ των προτέρων το ανομολόγητο πάθος του Καζαντζάκη και τον εξαρχής καταδικασμένο νεανικό του έρωτα για την δασκάλα του, το κοινό βλέπει τους δύο ταλαντούχους ηθοποιούς να απαγγέλουν τη νουβέλα σε μορφή ημερολογίου, όχι συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλο αλλά παρουσιάζοντας στη σκηνή, πως η εύθραυστη ανδρική και γυναικεία ψυχή αντιλαμβάνεται και βιώνει τον πόνο του ανέφικτου, ανολοκλήρωτου, μοιραίου έρωτα.

Αυτή η ευαλωτότητα που αργά και σταθερά οδηγεί στην τρέλα και την παράνοια, μην επιτρέποντας στον θεατή να αποσπαστεί έστω για μια στιγμή από την παρακολούθηση του κειμένου που μοιάζει σαν μία ενιαία και αδιαίρετη πρόταση - πρόταση που καταλήγει στην κορύφωση, για να καταρρεύσει σαν «χάρτινος πύργος» στην ακριβώς επόμενη γραμμή.

Η Η. Μπέζου και ο Χ. Θάνος δεν συναγωνίζονται ο ένας τον άλλο. Αντιθέτως δίχως ποτέ να από-στρέφουν το βλέμμα από το κοινό, μα ούτε και να έρχονται κοντά προσπαθούν μάταια να υπερβούν το αόρατο μαγνητικό πεδίο που τους κρατά σε απόσταση.

Με αυξομειώσεις και κορυφώσεις της φωνής, ανάσες άλλοτε παθιασμένες και άλλοτε εξασθενημένες από τον πόνο, την απογοήτευση και τον αναπόφευκτο θάνατο ουσιαστικά ταυτίζονται με το ταραγμένο μυαλό του νεαρού ζωγράφου, ο οποίος δεν αφήνει ποτέ τον θεατή,ακροατή και αναγνώστη να καταλάβει αν ο έρωτας του ζει, πέθανε, έχει σκοτωθεί ή απλά έφυγε ξαφνικά.

Σταδιακά η Ηρώ Μπέζου περνά στο ρόλο της «ερωμένης» που αργοπεθαίνει από το αρρωστημένο πάθος του εραστή της ο οποίος χάνει κάθε αίσθηση της πραγματικότητας, φλερτάροντας επικίνδυνα με την παράνοια.

Μέχρι που τα φώτα της σκηνής σβήνουν, το σκοτάδι κυριαρχεί και όταν το φως επιστρέφει το κατακόκκινο φουστάνι στον τοίχο βρίσκεται πεσμένο  καταγής...Κατάμαυρο...Σαν τον Θάνατο...

"''Όφις και Κρίνο", μία σύγχρονη παράσταση με άρωμα μίας άλλης πιο ρομαντικής εποχής, που  "παραμιλά"  με χάρη και απαράμιλλο συναίσθημα για το εφήμερο, το ανέφικτο, το τραγικό του έρωτα...

​ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Κείμενο: Νίκος Καζαντζάκης
Θεατρική προσαρμογή: Ηρώ Μπέζου – Χρήστος Θάνος
Σκηνοθεσία – Μουσική: Χρήστος Θάνος
Σκηνικά – Κοστούμια: Γιώργος Λυντζέρης
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Γραφιστικά: Γιάννης Καρδάσης
Παραγωγή: Εμείς – Ομάδα Συλλογικού Πολιτισμού
                            
Ερμηνεύουν: Ηρώ Μπέζου, Χρήστος Θάνος
 
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Χώρος: Bios.Πειραιώς 84 Basement
Προγραμματισμένη Πρεμιέρα: Δευτέρα, 20 Ιανουαρίου
Ημέρες Παραστάσεων: Δευτέρα και Τρίτη (έως 14 Απριλίου 2020)
Ώρα έναρξης: 21.00
Διάρκεια: 70’(χωρίς διάλειμμα)
Τιμή Εισιτηρίου: 12 ευρώ (κανονικό) και 8 ευρώ (μειωμένο, φοιτητικό, ανέργων, άνω των 65)
 
Προπώληση εισιτηρίων:
www.viva.gr