του Χρήστου Σούτου Το σημερινό Doodle της Google είναι αφιερωμένο, όπως πιθανότατα έχετε καταλάβει, στον μεγάλο Έλληνα, ιατρό και ερευνητή Γεώργιο Παπανικολάου. Στον άνθρωπο, δηλαδή, που ανακάλυψε το περίφημο ΤΕΣΤ ΠΑΠ, το οποίο έσωσε πολλές ζωές γυναικών από τη στιγμή που μπήκε στη "φαρέτρα" με τα όπλα της σύγχρονης Ιατρικής. Η μέθοδος Παπανικολάου ή Τεστ Παπανικολάου και σε συντομογραφία "ΤΕΣΤ ΠΑΠ", έφερε πραγματική επανάσταση στον αγώνα κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Όπως κάθε επανάσταση, που ταράζει τα νερά και αλλάζει τον τρόπο σκέψης που έχει παγιωθεί στη συνείδηση επιστημόνων και κόσμου, αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό. Μεταφερθείτε νοερά στο μακρινό 1928, περίπου εκατό χρόνια πριν, για να καταλάβετε τι εννοώ.
Η πρώτη του επιστημονική ανακοίνωση επί της χρησιμοποίησης της κυτταρολογικής μεθόδου προς διάγνωση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας αντιμετωπίστηκε με πολλά και ποικίλα σχόλια. Μέχρι τότε η διάγνωση θεωρούνταν δυνατή μόνο αν γινόταν τομή του πάσχοντος οργάνου. Η δημοσίευση της εργασίας του αυτής, όπως ήταν πολύ λογικό, προκάλεσε παγκόσμιο ενδιαφέρον στην επιστημονική κοινότητα γεγονός που οδήγησε στην άμεση δοκιμαστική χρησιμοποίηση της μεθόδου σε νοσοκομεία. Μάλιστα οι έρευνες του Έλληνα ερευνητή δεν έμειναν μόνο στο τράχηλο, αλλά επεκτάθηκαν τόσο στον αυχένα της μήτρας όσο και στο ενδομήτριο. Τα πορίσματα τα δημοσίευσε το 1943, από κοινού με τον καθηγητή Γυναικολογίας Έρμπερτ Τράουστ, υπό τον τίτλο "Διάγνωσις του καρκίνου της μήτρας μέσω των κολπικών επιχρισμάτων" . Η μέθοδος από εκείνη τη στιγμή και μετά είχε βρει πλέον το δρόμο της προς την επιστημονική καταξίωση. Από τον επόμενο χρόνο κιόλας δοκιμάστηκε στο ουροποιητικό σύστημα, στο πεπτικό καθώς και σε άλλα συστήματα του οργανισμού. Ο Παπανικολάου πια έγινε ο θεμελιωτής του νέου επιστημονικού κλάδου της λεγόμενης " Αποφολιδωτικής Κυτταρολογίας" . του Χρήστου Σούτου Ο τίτλος μπορεί να μην λέει πολλά ή μπορεί να λέει και τα πάντα. Η 17η Απριλίου αποτελεί μια ημερομηνία που έχει τη δική της μελαγχολία. Σαν σήμερα, με διαφορά ενός χρόνου, έφυγαν από τη ζωή δύο από τους μεγαλύτερους ερμηνευτές που έβγαλε ο τόπος μας, ο Νίκος Παπάζογλου και ο Δημήτρης Μητροπάνος. Πρώτος έφυγε ο Νίκος το 2011 και την επόμενη χρονιά ο Δημήτρης. Ο ένας από τη Θεσσαλονίκη, ο άλλος από τα Τρίκαλα μεσουράνησαν για μεγάλο χρονικό διάστημα, από το δικό τους μετερίζι ο καθένας, στη μουσική σκηνή της χώρας μας, φεύγοντας σε ίδια σχεδόν ηλικία και έχοντας πολλά ακόμα να δώσουν.
του Χρήστου Σούτου Σαν σήμερα πριν από 25 χρόνια έφυγε από τη ζωή η Μελίνα Μερκούρη. Πραγματικά όσο και αν ψάξεις να βρεις μια λέξη, μια φράση που να μπορεί να αποτυπώσει σε όλο του το εύρος το μέγεθος αυτής της προσωπικότητας, δύσκολα θα καταλήξεις σε κάτι διαφορετικό από τον σημερινό μας τίτλο. Η Μελίνα όλων των Ελλήνων, η γυναίκα Υπουργός Πολιτισμού, η απόλυτη σταρ του κινηματογράφου, η γοητευτική ηθοποιός με την ιδιαίτερη χροιά στη φωνή της άφησε ανεξίτηλο το σημάδι της σε όποιον τομέα της κοινωνικής ή καλλιτεχνικής ζωής και αν ασχολήθηκε. Η παράθεση βιογραφικών στοιχείων δεν είναι το ζητούμενο. Για την ακρίβεια το να μπεις στη διαδικασία να γράψεις ένα ακόμη άρθρο καταγραφής καλλιτεχνικών επιτυχιών, πολιτικών παρεμβάσεων και αγώνων δεν νομίζω ότι θα προσφέρει κάτι παραπάνω σε αυτά που ήδη, οι περισσότεροι από εσάς, γνωρίζετε γι΄αυτήν τη χαρισματική από όλες τις πλευρές προσωπικότητα. Αυτό που έχει αξία είναι να δούμε σήμερα, 25 ολόκληρα χρόνια μετά το φευγιό της από τον μάταιο τούτο κόσμο, το σημάδι της στην καθημερινότητα μας, στη ζωή μας, στην πολιτιστική μας κληρονομιά.
του Χρήστου Σούτου Οι περισσότεροι από όσους διαβάσουν τον τίτλο θα αναρωτηθούν τι θέλει να πει ο "ποιητής". Το πιο πιθανό είναι το μυαλό των περισσοτέρων να πάει στα κινηματογραφικά βραβεία, των οποίων οι απονομές δεσπόζουν μέσα στο μήνα, είτε έχουμε να κάνουμε με τα BAFTA είτε με τα πιο λαμπερά Oscar. Άλλοι πάλι θα αναρωτηθούν αν υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στον τίτλο και την μεγάλη μας ελπίδα στο χώρο του παγκόσμιου κινηματογράφου, τον Γιώργο Λάνθιμο. Δυστυχώς και στις δύο περιπτώσεις θα έχουν παίξει έξω. Τότε που κολλάει ο τίτλος;
του Χρήστου Σούτου Η 8η Φεβρουαρίου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί εύκολα ως αποφράδα μέρα για τον Ελληνισμό. Μπορεί να ακούγεται πολύ βαρύς ο εν λόγω χαρακτηρισμός, αφού συνήθως χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει ημέρες που σημαδεύτηκαν από μεγάλες εθνικές τραγωδίες, όμως δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Η συγκεκριμένη ημερομηνία είναι γεμάτη από άσχημα και θλιβερά γεγονότα. Το πρώτο που έρχεται αμέσως στο μυαλό είναι η τραγωδία της Θύρας 7, όπου στις 8/2/1981 έχασαν τη ζωή τους 21 νέοι άνθρωποι, όταν στην προσπάθεια τους να πανηγυρίσουν τη μεγάλη νίκη της ομάδας τους ποδοπατήθηκαν στην έξοδο τους από το παλαιό γήπεδο Γ. Καραϊσκάκης. Ευθύνες, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα στην Ελλάδα, δεν αποδόθηκαν και ακόμα και σήμερα οι συγγενείς των θυμάτων παραμένουν με αναπάντητα τα ερωτήματα για το τι ακριβώς συνέβη και έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους.
του Χρήστου Σούτου Σαν σήμερα γεννήθηκε, αλλά και έφυγε από τη ζωή σε μια παράξενη σύμπτωση, ο Βασίλης Τσιτσάνης. Πρόκειται αναμφίβολα για μία από τις μεγαλύτερες μορφές στην ιστορία της ελληνικής μουσικής. Ήταν εκείνος που έβγαλε από το περιθώριο το ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι, βάζοντας το για τα καλά στην κοινωνική ζωή των Ελλήνων μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
|
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
March 2024
|
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
csmediagr0@gmail.com
theathinaiart@gmail.com
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος