0 Comments
γράφει ο Alex Ηλιάδης Προσπαθώ από την πρώτη μέρα που ξεκίνησα να γράφω εδώ στο Θεαθήναι, να διοχετεύσω την ορμή της ασχολίας μου αυτής, κυρίως σε θέματα που με αγγίζουν προσωπικά. Φαντάζομαι λοιπόν, πως την αναφορά στον αγαπημένο μου rockstar, David Coverdale, την περίμεναν νωρίτερα όσοι με ξέρουν.
Τους Whitesnake, μέχρι κάποια στιγμή της ζωής μου, τους ήξερα στο επίπεδο που τους ξέρει ο μέσος ακροατής «που ακούει λίγο από όλα». Ήμουν ακόμα σε μία ηλικία, που δεν είχα ακόμα κατορθώσει να διαχωρίσω στο μυαλό μου, πως η επαγγελματική γνώση με το προσωπικό γούστο, είναι δύο εκ παραμέτρων αντίθετα πράγματα. γράφει η Μαρία Σούμπερτ Η Ζιραφούλα είναι καμηλοπάρδαλη. Θα το έχει μάλλον η εβδομάδα αυτό, να διαβάζουμε και να γράφουμε για παιδικά βιβλία με ήρωες καμηλοπαρδάλεις. Αλλά ας επιστρέψουμε σε αυτό που λέγαμε. Η Ζιραφούλα λοιπόν είναι καμηλοπάρδαλη. Και ο Κρονοκτούλης είναι κροκόδειλος. Η Ζιραφούλα βλέπει τα πάντα από ψηλά. Βλέπει μέσα από τα σύννεφα, πάνω από τις κορφές των δέντρων. Ο Κροκοντούλης –όπως λέει και το όνομά του- είναι κοντούλης. Και βλέπει όλα όσα συμβαίνουν στη γη. Βλέπει τους βλαστούς να βγαίνουν από το χώμα, τα έντομα να κάνουν βόλτες στη γη, τις ντομάτες και τα καλαμπόκια να μεγαλώνουν. Κανένας από τους δύο δεν είναι «καλύτερος» ή πιο «τυχερός». Τουλάχιστον στα μάτια της συγγραφέως και εικονογράφου, αλλά και στα δικά μου. Οι ήρωές της όμως είναι βαθιά ανθρώπινοι, και φυσικά επιθυμούν αυτό που δεν έχουν. Έτσι θα αλλάξουν για μια μέρα ταυτότητα. Η Ζιραφούλα θα ζήσει μια μέρα κοντά στη γη και ο Κροκοντούλης θα ανακαλύψει τον κόσμο από ψηλά. Όταν η ημέρα τελειώσει και οι δύο θα επιστρέψουν στην δική τους ζωή και καθημερινότητα, γεμάτοι από τις εμπειρίες, αλλά και την οπτική του άλλου.
γράφει η Μαρία Σούμπερτ Ο Αλέξανδρος έχει φαντασία. Και γούστο. Γιατί το κατοικίδιό του δεν είναι ένα σκυλάκι, γατάκι, χαμστεράκι, χρυσοψαράκι, παπαγαλάκι. Όχι κύριοι! Το δικό του κατοικίδιο είναι μια καμηλοπάρδαλη, και μάλιστα μια καμηλοπάρδαλη που ακούει στο όνομα «Χαραλαμπία».
Δεν περιγράφω άλλο. Δεν χρειάζομαι κάτι άλλο για να λατρέψω μια σύμβαση. Μια κατοικίδια καμηλοπάρδαλη που την λένε Χαραλαμπία. Ειλικρινά, χρειάζεστε εσείς κάτι παραπάνω; ΔΘΠ ΣΚΗΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΗ-Μετακίνηση 7: κάνε τη διαδρομή που ονειρεύεσαι με τον Τάκη Τζαμαργιά15/12/2020 γράφει η Μαρία Σούμπερτ Η παρουσίαση του βιβλίου λέει πως «Tο πρώτο παιδικό βιβλίο του Νίκου Παλαιολόγου αγγίζει ένα εξαιρετικά ευαίσθητο και ιδιαίτερο θέμα, αυτό των διαφορετικών οικογενειών, των οικογενειών που δεν ζούνε με τον συνήθη τρόπο την καθημερινότητά τους αλλά νιώθουν ελεύθεροι να εδραιώσουν τους δικούς τους όρους». Και αυτό είναι το πραγματικά μαγικό με τα παιδικά εικονογραφημένα βιβλία που δεν μιλούν με τρόπο διδακτικό: αυτό που ο συγγραφέας και ο εικονογράφος έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους δεν είναι απαραίτητο να περάσει με κάποιο τρόπο διδακτικό στα παιδιά. Ούτε στους ενήλικες. Ούτε εγώ, όμως, μέχρι να ξαναδιαβάσω την εισαγωγή αυτή, δεν την είχα καν στο νου μου διαβάζοντας για την γάτα του Χοσελίτο Περδόν, που απολαμβάνει τα χάδια, την τροφή και την φροντίδα απ’ όπου μπορεί και όπως μπορεί. Που θα κάνει επίσκεψη στο γείτονα, θα φάει, θα πιει, θα καθίσει να τη χαϊδέψει και μετά θα επιστρέψει στο σπίτι της για να τα ξαναγευτεί όλα αυτά κι εκεί. Γιατί και στους ενήλικες απευθύνεται ισάξια τη Γάτα του Χοσελίτο Περδόν, με την ολοσέλιδη εικονογράφηση και την ένταξη του κειμένου στην εικόνα, φτιάχνοντας πίνακες από φράσεις και παίζοντας με το ροζ, το κόκκινο, το μπλε και το λευκό.
γράφει ο Alex Ηλιάδης Όσο κοιτώ προς τα πίσω βλέπω ότι καλά τα πήγαν και οι Έλληνες. Δε μιλάω για τα πολιτικά. Ούτε για τις αποφάσεις της Κυβέρνησης. Αναφέρομαι στην επιτυχία που είχαν οι Έλληνες, στο να μπορέσουν όχι απλά να ακολουθήσουν, αλλά να εισάγουν, επιτρέψτε μου να πω, έναν νέο ήχο στην πορεία της, Ελληνικής τουλάχιστον, σκηνής.
γράφει η Μαρία Σούμπερτ Ένα από τα πιο κλασικά ερωτήματα που συναντά κανείς στην ψυχοθεραπεία είναι γιατί δεν είναι βοηθητικό η συνέδρια να αναλώνεται σε ζητήματα κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά. Γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε μια ηθική συζήτηση για το πού πάει ο κόσμος. Αλλά και γιατί προτιμούμε πλέον την ψυχοθεραπεία ως αντίδραση στα όσα συμβαίνουν γύρω μας, αντί για τον ακτιβισμό ή την ανάπτυξη της κοινωνικής-πολιτικής μας ταυτότητας.
γράφει ο Alex Ηλιάδης Ευτυχώς δηλαδή, που υπάρχουν τέτοιοι τύποι σαν την KollektivA, και κάνουν τέτοιες δουλειές. Πριν προλάβετε να με διορθώσετε, που η διατύπωσή μου γίνεται σε ενικό αριθμό, θα σας πω πως πριν πολλά πολλά χρόνια (ούτε θυμάμαι που), έχω ακούσει τον ίδιο τον τραγουδιστή τους, Θανάση Χουλιάρα, (μεγάλο σαρδανάπαλο), να λέει από σκηνής, «την επόμενη βδομάδα η KollektivA θα βρεθεί…» Επίσης, επειδή είμαι σίγουρος ότι θα μας διαβάσει, να του πω ότι το σαρδανάπαλος, όσο μιλάω για έναν frontman ροκ μπάντας, είναι τουλάχιστον τίτλος τιμής. Πού να ήξερε ο David Coverdale, αγαπημένος μου ροκσταρ, τι του σούρνω κάθε φορά που βλέπω συναυλίες των Whitesnake ή που σκάει ένα καινούργιο κομμάτι!
|
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
March 2024
|
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
csmediagr0@gmail.com
theathinaiart@gmail.com
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος