του Χρήστου Σούτου Τι είδαμε χθες; Το ίδιο έργο που βλέπουμε εδώ και δεκαετίες στους αθλητικούς χώρους. Είτε πρόκειται για ματς υψηλής επικινδυνότητας, όπως ένα ποδοσφαιρικό ή μπασκετικό ντέρμπι μεταξύ των μεγάλων ομάδων της χώρας, είτε πρόκειται για παιχνίδια άλλων σπορ που οι εν λόγω ομάδες εμπλέκονται, είτε, ακόμα χειρότερα, πρόκειται για αθλητικές εκδηλώσεις τοπικού επιπέδου ερασιτεχνικού αθλητισμού, οι σκηνές βίας είναι στην ημερησία διάταξη. Κάθε φορά μετά τις άθλιες εικόνες που βλέπουμε έρχονται οι αρμόδιοι να μιλήσουν, να εξαγγείλουν, να στηλιτεύσουν και να τονίσουν την πρόθεσή τους να φθάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο. Βαρέθηκα, αηδίασα, κουράστηκα. Όσο ψαχνό και να είχε αυτό το ζώο θα είχαμε βρει βρε αδερφέ μετά από τόσα χρόνια το περίφημο αυτό κόκκαλο.
της Μαρίας Σούμπερτ Ο αναγνώστης του βιβλίου βρίσκεται σε δεινή θέση. Καταρχήν πέφτει. Με αλεξίπτωτο. Και δεν το θυμάται. Άσε που περιβάλλεται από τύπους περίεργους, πολύ πρακτορικούς με ειδικές άκρως απόρρητες και ξεχωριστές δυνάμεις. Ο Ιάσωνας που μοιάζει να είναι ο αρχηγός, η Μαρί Λουίζ, ο Μπεν και η Ανίτα ανήκουν στη ειδική οργάνωση Περιβαλλοντοπόλ που στόχο έχει να προστατεύσει το περιβάλλον. Αυτή φυσικά δεν είναι η πρώτη τους περιπέτεια. Αυτή τη φορά όμως θα βρεθούν αντιμέτωποι με τον Ιβάν φον Βαμπάουερ και την κόρη του Νέρα, οι οποίοι προσπαθούν να κλέψουν όλα τα ζώα του πλανήτη. Θα τα καταφέρουν άραγε; Και επιτέλους τι δουλειά έχουν τα πιράνχας στη στεριά;
ΤΟ ΑΓΚΑΘΙ ΤΗΣ ΑΚΑΚΙΑΣ...ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΛΕΙΤΟΡΙΔΕΚΤΟΜΗΣ17/3/2019
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΟΒΑΡΟΣ ΤΟΥ OSCAR WILDE ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΑΠΟ 22/3 ΣΤΟ RABBITHOLE17/3/2019
της Μαρίας Σούμπερτ Δεν είναι η πρώτη φορά που διαβάζω παραμύθι του Βασίλη Κουτσιαρή. Πριν από ένα χρόνο παρουσιάζαμε το παραμύθι του «Λύκε, λύκε είσαι εδώ»*, ενώ φέτος έφτασαν στα χέρια μου το «Ας μιλήσουμε για κουκουνάρες» και «Δε θα σε πειράξει κανείς». Για κάποιο λόγο, το «Δε θα σε πειράξει κανείς» με συγκίνησε πολύ. Όλοι μας έχουμε ιστορίες δικές μας ή συγγενών και φίλων για το πώς είχαν προσπαθήσει να «ξεκάνουν» τα μικρότερα αδέρφια τους, όταν ήταν ακόμα κι εκείνοι σε μικρή ηλικία και η ζήλια που ένιωθαν δεν είχε άλλο τρόπο να εκφραστεί. Με την δίδυμη αδερφή μου προσπαθούσαμε να ξεκάνουμε τη μικρή μας αδερφή κάνοντάς της ψυχολογικό πόλεμο. Παίζαμε τις φτωχούλες, που κρυώνουν και δεν έχουν γονείς και πεινάνε. Εμείς ζούσαμε το μύθο μας. Η Νατάσα φρίκαρε. της Νίκης Ράπτη Το θεατρικό έργο του πολυτάλαντου Θωμά Τσαλαπάτη «Η Μόνικα Βίτι δεν θυμάται πια» παρουσιάζεται στο Θέατρο 104, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.15, σε σκηνοθεσία της χαρισματικής Νικόλ Δημητρακοπούλου.
Πρόκειται για ένα συναρπαστικό κείμενο που ξεκίνησε ως χρονογράφημα στη στήλη «Ανοχύρωτη Πόλη» στην εφημερίδα των Συντακτών. Το θεατρικό έργο ανέβηκε για πρώτη φορά σε μορφή αναλογίου το 2018, στο Maison de la Poésie στο Παρίσι, σε σκηνοθεσία Laurence Campet και μετάφραση της Clio Mavroeidakos καθώς και στο Φεστιβάλ Αναλόγιο στο Θέατρο Τέχνης της οδού Φρυνίχου, σε σκηνοθεσία Νικόλ Δημητρακοπούλου. «ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΩΣ ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ: ΑΘΗΝΑ-ΠΕΙΡΑΙΑΣ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΑΜΦΙΔΡΟΜΗ» ΜΑΡΤΙΟΣ & ΑΠΡΙΛΙΟΣ 201915/3/2019
|
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
March 2024
|
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
csmediagr0@gmail.com
theathinaiart@gmail.com
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος