" Όσο πιο άγρια, τόσο πιο όμορφα", 2009 Η Μάριον Καφετζοπούλου συναντά τον ζωγράφο Γιώργο Καπετανανδρέου Το σημερινό μου άρθρο αφορά σε μία συνέντευξη με έναν ταλαντούχο ζωγράφο. Άνθρωπο σπάνιο και ταυτόχρονα καθημερινό, που διαθέτει αμβλυμμένη ενσυναίσθηση, γενναιοδωρία και χιούμορ, καθώς και μία ιδιαίτερα ολιστική αντίληψη για το πεδίο που καλούμε ζωή. Το συγκεκριμένο μικρό αφιέρωμα επιδιώκει, παράλληλα, και στην ανάδειξη ενός βαθύτερου μηνύματος, καθώς ο καλεσμένος μου είναι άτομο με κινητικές δυσκολίες, στον αντίποδα των οποίων αντέταξε τη δημιουργική του ικανότητα και τον ψυχικό του πλούτο, για να αποδείξει έμπρακτα ότι η ζωή και η εξέλιξη των ανθρωπίνων ιδιοτήτων μπορούν να επιτελούν μικρά θαύματα! Για το λόγο αυτό, ο σημερινός τίτλος εμπνέεται από το ομώνυμο βιβλίο του Γκουρτζίεφ “ Συναντήσεις με αξιοσημείωτους ανθρώπους” 1. (1 Γ.Ι.ΓΚΟΥΡΤZΙΕΦ “Συναντήσεις με αξιοσημείωτους ανθρώπους” 1981, Χατzηνικολή ) Με τον Γιώργο Καπετανανδρέου γνωριστήκαμε μέσω ενός κοινού φίλου στην Εύβοια, προ δεκαετίας. Αμέσως εντυπωσιάστηκα από το βάθος της προσωπικότητας του, την οξυδερκή του οπτική για το κοινωνικό γίγνεσθαι αλλά και το ταλέντο του. Καθώς, ο Γιώργος υπηρετεί, ως αυτοδίδακτος, τη ζωγραφική τα τελευταία 24 χρόνια. Οι πίνακες του γνήσιοι, εντυπωσιακοί, γεμάτοι αρμονία που αποπνέουν τα χρώματα, τα τοπία, τα πρόσωπα, ελκύουν το βλέμμα του θεατή που μένει ακίνητο εστιάζοντας πάνω τους. Αποκαλύπτοντας, πέρα από την εργασία και την έμπνευση, αυτό το “ιερό” που φέρουν οι γνήσιοι καλλιτέχνες: τον διευρυμένο κόσμο των αισθήσεων και συναισθημάτων της ζωής που μόνο η Τέχνη μπορεί να υπηρετήσει. Aποτυπώνοντας, με την παλέτα του καλλιτέχνη, τη γνήσια σφραγίδα της έμπνευσης και της δημιουργίας. Έργα του δωρίζει συχνά σε Συλλόγους για φιλανθρωπικούς σκοπούς, ενώ ο ίδιος είναι δραστήριο μέλος της κοινωνίας πολιτών του τόπου του. Ενδεικτικό δείγμα των έργων του φιλοξενούμε σε αυτή τη συνέντευξη. Ας τον απολαύσουμε! "Στο τρένο..." 2007 “ Η σχέση μου με την ζωγραφική ξεκίνησε αρκετά νωρίς, από την εποχή της εφηβείας. Θα ήμουν περίπου 15 χρονών, όταν έπιασα να σκιτσάρω εκεί, στο πλάι των σχολικών βιβλίων. Από την ηλικία των 20 ετών άρχισα να ζωγραφίζω πίνακες. Με αφορμή ένα σημαντικό προσωπικό γεγονός που συνέβη την περίοδο εκείνη, ωθήθηκα να σκεφτώ ότι έπρεπε να κάνω πράγματα για μένα. Η πρώτη μου σκέψη ήταν να ξεκινήσω την ενασχόληση μου με τη ζωγραφική. Πιστεύω ότι σε κάθε περίπτωση θα έμπαινα σε αυτό το χώρο, αλλά πλέον τα βήματα ήταν καθοριστικά πιο γρήγορα. Είχε ήδη διαμορφωθεί μια συνθήκη μέσα μου, η οποία εξελίχθηκε σταδιακά. Ένιωσα, δηλ. να ανοίγει κάτι καινούργιο εσωτερικά και να με ελκύει. Έτσι, ξεκίνησα να μαθαίνω πράγματα για την τέχνη αυτή, μέσα από προσωπική έρευνα. Μία θεία μου έφερε δώρο τις πρώτες μου λαβές, προκειμένου να κρατώ με συγκεκριμένα εργαλεία τα πινέλα. Ξεκινώντας με τα ακρυλικά χρώματα και καταλήγοντας στο λάδι, ως βασικό υλικό στους πίνακες μου, έχω φτιάξει μέχρι σήμερα γύρω στα 500 έργα σε πίνακες, σκίτσα και ασκήσεις. Σταδιακά, εκτός από τον πειραματισμό με τα υλικά, βρήκα και εργαλεία φθηνότερα αλλά το ίδιο καλά, όπως πινέλα, κλπ. Είναι σημαντικό να το ξέρει ο κόσμος που θέλει να ασχοληθεί, ότι ψάχνοντας μπορεί να βρει καλά και φθηνά μέσα, για να εξασκήσει αυτό που αγαπάει. Στη διάρκεια της πορείας μου, υπήρχαν χρονιές περισσότερο ή λιγότερο παραγωγικές. Το σημαντικό, όμως, ήταν ότι δοκίμαζα συνεχώς υλικά, ανακαλύπτοντας αυτά που θα με έκαναν να ζωγραφίζω πιο γρήγορα και αποτελεσματικά. Είμαι αυτοδίδακτος και πειραματίστηκα σε πολλά επίπεδα. Απέκτησα μόνος μου τον βηματισμό μου, περνώντας από τα ακρυλικά και καταλήγοντας να χρησιμοποιώ το λάδι ως βασικό υλικό στα χρώματά μου, αφού γίνονται πιο ανθεκτικά και εγώ αισθάνομαι περισσότερο επαγγελματίας σε αυτό που κάνω. Επίσης, έχω δουλέψει με μολύβι, παστέλ και κάρβουνο. Δοκιμάζοντας τους τρόπους μου, κατέληξα ότι με το στόμα χαράσσονται πιο σταθερές γραμμές και τονίζονται καλύτερα οι λεπτομέρειες, ενώ με το χέρι φτιάχνονται άλλα σημεία του πίνακα που δεν απαιτούν μεγάλη σταθερά. Με ρωτάς τί είναι για μένα η ζωγραφική. Η ζωγραφική είναι ένα μονοπάτι και λειτουργεί πολλαπλασιαστικά. Είναι μία τέχνη θεραπευτική. Και θα σου πω γιατί. Ας ξεκινήσουμε από το βασικό μου εργαλείο, που είναι τα χρώματα. Τα χρώματα δίνουν ψυχική τροφή σε εμάς τους ανθρώπους. Για το λόγο αυτό οι ειδικοί λένε ότι “τα χρώματα έχουν ψυχουργία”. Για μένα προσωπικά, τα χρώματα σίγουρα έχουν ψυχή. Έχουν επίσης να κάνουν με την προοπτική, την ανάμειξη του φωτός με τις σκιές, κλπ. Όταν ζωγραφίζω, ταυτίζομαι και μπαίνω μέσα στο έργο. Πρόκειται για μία πράξη ιεροτελεστίας, όπου σέβομαι τον χώρο μέσα στον οποίο βρίσκομαι. Είναι ο λεγόμενος ζωγραφικός τόπος εντός του οποίου δημιουργώ, για να μπορεί ο άλλος να πάρει ένα έναυσμα, ένα μήνυμα. Όποιο κι αν είναι αυτό για τον καθένα. Παράλληλα, μέσα από τα έργα μου, κυρίως την τελευταία δεκαετία, αναδύθηκε ένα δεύτερο συμβολικό επίπεδο. Αισθάνθηκα ότι μέσα από τους πίνακες μου ήθελα να μεταφέρω μέσω των χρωμάτων, γαλήνη, αρμονία κι άλλα πεδία που αντανακλούν τον εσωτερικό μας κόσμο. Άρχισα να πειραματίζομαι φτιάχνοντας χρώματα στους τόνους του πορτοκαλοκίτρινου ή του γαλάζιου με το πράσινο, βάσει της έμπνευσης που είχα, κι ακριβώς όπως τα ένιωθα μέσα στην καρδιά. Η βιωματική αυτή διαδικασία με οδήγησε σταδιακά να πιστεύω ότι η ζωγραφική είναι τέχνη άκρως θεραπευτική. Αν κάποιος θέλει, η τέχνη μπορεί τον να σώσει. Ακόμη κι αν κάποιος θέλει να αυτοκτονήσει, γιατί νιώθει μέσα του απελπισία, τραγικότητα, τον θάνατο, θα του πω να στραφεί στη ζωγραφική, να συνεχίσει έτσι και μην το κάνει. Γιατί η ανατροφοδότηση του από την τέχνη αυτή θα είναι πολύ μεγάλη και ισχυρή σε επίπεδο ψυχικό. Για τα πεδία της έμπνευσης μου, θα πω ότι έμπνευση αποτελούν τα πάντα. Όλα είναι θέμα. Σε διάφορα μαθήματα, που έχω κάνει κατά καιρούς, τονίζω στους μαθητές μου ότι ακόμη και μία παλάμη είναι θέμα. Τα πάντα διέπονται από μία καλλιτεχνική δημιουργία. Παντού, πλέον, έχω μάτια. Και για μένα κάθε έργο που φτιάνω, μικρό ή μεγάλο δεν έχει σημασία, είναι μία κατάθεση. Ακόμη και το πιο μικρό παστέλ για μένα αποτελεί ψυχική εξέλιξη. Επίσης, πάρα πολλά θέματα προέρχονται από βόλτες, εκδρομές, ταξίδια. Συνήθως μία εικόνα που μου “μιλάει” την φωτογραφίζω με τα μάτια και μετά θα την ζωγραφίσω. Αλλά και από μία περιγραφική εικόνα που θα διαβάσω σε ένα βιβλίο, μπορεί να καθίσω και να την απεικονίσω. ΄Ο,τι αξίζει πολύ θα αποτυπωθεί, καθώς είναι πολύ δυνατή η στιγμή και η ενέργεια που απορρέει. Με ρωτάς, επίσης, για ποιους λόγους κάνω δωρεές τους πίνακες μου και τι μήνυμα θέλω να μεταφέρω μέσα από τα έργα μου. Πιστεύω ότι, όπου μπορεί να γίνει κάτι για καλό σκοπό, θέλω να συνεισφέρω από πλευράς μου καθώς αυτό μου δίνει ιδιαίτερη χαρά. Επίσης, νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη προς τον κόσμο, όταν μπαίνω στο χώρο του μέσω ενός έργου μου. Είμαι, γενικότερα, γεμάτος ευγνωμοσύνη για τα μικρά και τα μεγάλα της ζωής. Η ευγνωμοσύνη μου έχει υψώσει τη ζωή. Έχει και χαρά αυτή η διαδικασία. Είναι η ευκαιρία να του πεις του άλλου “ευχαριστώ”, όταν σου ζητάει να φτιάξεις ένα πίνακα. Να προσθέσω ότι η προσφορά έχει αξία όταν αυτό που προσφέρεις μπορεί να πιάσει τόπο. Να γίνεται δηλ. έργο ουσιαστικό και όχι για το φαίνεσθαι! Τώρα, το μήνυμα που θέλω να μεταφέρω μέσα από τους πίνακες μου, είναι να θέτουμε τη ζωή μας στο δρόμο της ανοιχτής καρδιάς. Στο φάσμα αυτό διδάχθηκα πολλά από τον Van Gong, ο οποίος είναι ένας από τους αγαπημένους μου δασκάλους. Δεν έχουν σημασία οι δυσκολίες ή τα εμπόδια, γιατί αυτά υπάρχουν σε όλους μας ανεξαιρέτως. Πέφτουμε, σηκωνόμαστε, συνεχίζουμε. Είναι νομοτέλεια της ζωής. Κάθε ένας από εμάς είναι σημαντικό να περνά σε πράξεις θετικές, να δημιουργεί, να τις μεταφέρει στους άλλους. Έτσι η καρδιά διευρύνεται και γίνεται μέρος της πορείας εξέλιξης μας. Επίσης, η ανοιχτή καρδιά δηλώνει τον περιορισμό του εγωισμού και την μείωση της όποιας προσκόλλησης. Για μένα προσωπικά, αποτελεί δρόμο ζωής, και νιώθω ουσιαστικά ευτυχισμένος που η ζωγραφική μου επιτρέπει να βιώνω όλο αυτό μέσα από την τέχνη μου. Θα μπορούσα να μιλάω ώρες για το θέμα αυτό, αλλά πιστεύω ότι κάπου εδώ είναι καλό να καταλήξουμε. Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους συντελεστές του ΘΕΑΘΗΝΑΙ, Λίλα Παπαπάσχου και Χρήστο Σούτο για την πρόσκληση να με φιλοξενήσουν σε αυτό τον ιδιαίτερα γόνιμο ιστότοπο πολιτισμού και δημιουργίας και να ευχηθώ καλή συνέχεια στο έργο τους!” "Απλά ησύχασε", 2005
0 Comments
Leave a Reply. |
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
March 2024
|
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
csmediagr0@gmail.com
theathinaiart@gmail.com
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος