της Γεωργίας Τσούρου Γιατί επιλέξατε την Αθήνα του τέλους του 19ου αιώνα ως βαγόνι για να κουβαλήσει την ιστορία σας; Με ποιο τρόπο σας δυσκόλεψε και ποιο σας διευκόλυνε αυτό στη διαδικασία της μυθοπλασίας; Πάντα με γοήτευε εκείνη η εποχή, τότε που ξεκινούσαν δειλά τα πρώτα βήματα στη γυναικεία χειραφέτηση, τα τεχνολογικά και επιστημονικά επιτεύγματα που άλλαξαν τον κόσμο μας και η πολιτική και οικονομική κατάσταση που επικρατούσε είχε τόσα κοινά με τη δική μας. Η Αθήνα εκείνης της εποχής ήταν το κέντρο των εξελίξεων σε πολιτιστικό και πολιτικό επίπεδο και όλες οι αλλαγές ήταν άμεσα ορατές. Αυτοί ήταν και οι λόγοι που διάλεξα τον τόπο και τον χρόνο. Η εποχή αυτή έχει πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά· είναι τόσο μακρινή και ταυτόχρονα τόσο όμοια με τη σύγχρονη. Αυτές οι διαφορές και οι ομοιότητες έπρεπε να επισημανθούν με κάποιο τρόπο και αυτό ήταν για μένα μια πρόκληση. Επιπλέον, η εποχή εκείνη σημαδεύτηκε από μεγάλες προσωπικότητες που έπρεπε να αναφερθούν με τα πραγματικά βιογραφικά τους στοιχεία και τα στοιχεία του χαρακτήρα τους κι αυτό μπορούσε να γίνει με έναν τρόπο και όχι εύκολα· με σεβασμό στην Ιστορία και στην προσωπικότητα των προσώπων και τον χαρακτήρα τους. Η μητρότητα κατέχει τέτοιο σημαίνοντα ρόλο στην ιστορία που γράψατε, που σχεδόν μοιάζει να είναι αυτόνομη ηρωίδα. Τελικά, πιστεύετε, μπορεί να ειπωθεί η ιστορία μιας γυναίκας, μυθική ή αληθινή, παραλείποντας την μητρότητα ή την προσμονή αυτής; Η προσωπικότητα μιας γυναίκας είναι συνήθως άμεσα συνυφασμένη με τη μητρότητα. Ειδικά, όσο αφορά στη γυναίκα του 19ου αιώνα, αυτή καταξιωνόταν κυρίως μέσα από την τεκνοποίηση και τη δημιουργία οικογένειας. Οι γυναίκες μεγάλωναν με την προσμονή του γάμου και της μητρότητας που θα τους έδινε μια προοπτική και μια αξία που λίγες αλλιώς αποκτούσαν. Επομένως μια γυναίκα ήταν ολοκληρωμένη μόνο μέσα στα πλαίσια αυτά, που την καθόριζαν. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει ασφαλώς στον πολιτισμένο κόσμο. Η μητρότητα είναι θέμα επιλογής για αρκετές γυναίκες, όσο για άλλες είναι η καριέρα. Δεν πρέπει όμως να παραγνωρίζουμε τη δύναμη της φύσης που πολλές φορές ανατρέπει τις επιλογές αυτές, καθώς η διαιώνιση του είδους είναι ύψιστη βιολογική λειτουργία. Τι αποτέλεσε την αφορμή για να γεννηθεί η ιστορία της Ανθής και της Νάνας μέσα στο νου σας; Είχατε σκοπό να περάσετε κάποιο συγκεκριμένο μήνυμα ή υπήρξε κάποια στιγμιαία πρόκληση (οπτική, ακουστική, πνευματική, άλλη) που έκανε το παραμύθι να ξεκινήσει να δημιουργείται; Με απασχολούσε πάντα ο χρόνος που περνά και χάνεται, το παρελθόν και η δύναμη που έχει πάνω στη σκέψη μας και στον τρόπο που δρούμε. Αναρωτιόμουν ποια είναι η χρησιμότητα του να αναμοχλεύουμε τις παλιές ιστορίες, αν είναι να μην αποκομίζουμε κάποιο όφελος από αυτή την επίπονη αναδρομή. Στο παρελθόν είναι κρυμμένες όλες οι απαντήσεις για το παρόν μας. Όλα τα θαύματα και τα τραύματά μας εκεί εκβάλλουν. Αυτή ήταν και η κεντρική ιδέα του βιβλίου η οποία άρχισε να εμπλουτίζεται με μικρές ψηφίδες από ανθρώπινες ιστορίες- άλλες μου τις διηγήθηκαν, άλλες τις διάβασα, άλλες τις φαντάστηκα-, ώστε να ξετυλιχτεί η μυθοπλασία. Είναι σκοπίμως οι άντρες της ιστορίας δευτεραγωνιστές και σημαντικά λιγότερο δυναμικοί από τις γυναικείες φιγούρες; Έχω την αίσθηση πως οι γυναίκες κρύβουμε έναν υπόγειο δυναμισμό που ακόμα και σήμερα δύσκολα αφήνεται να εκφραστεί. Όσες γυναίκες ξεφεύγουν από την πεπατημένη οδό της δημιουργίας οικογένειας και της τεκνοποίησης, όσες έχουν άλλα όνειρα και ενδιαφέροντα, φαντάζουν εξωπραγματικές και αντιμετωπίζονται με σκεπτικισμό. Στο βιβλίο σκοπίμως οι γυναίκες φαίνονται πιο δυνατές γιατί νομίζω πως είναι κιόλας. Απλά στη διανομή των ρόλων στην πραγματική ζωή πάντα υστερούσαν στους ηρωισμούς και στα επιτεύγματα γι’ αυτό και θεώρησα λιγάκι καθήκον μου να αποκαταστήσω τη δύναμή τους. Ας πούμε από γυναικεία αλληλεγγύη. Γράφετε κάτι καινούριο αυτό τον καιρό; Ποιος σύγχρονος ιστορικός ή πολιτικός ή πολιτιστικός προβληματισμός θα σας ενέπνεε ώστε να ασχοληθείτε μαζί του σε επόμενο βιβλίο σας; Έχω ήδη ξεκινήσει να γράφω ένα βιβλίο που η ιστορία του διαδραματίζεται στα χρόνια μετά το Μακεδονικό αγώνα στο Ρουμλούκι, το ρωμιότοπο της Ημαθίας και φτάνει ως τις μέρες μας. Με απασχόλησε ο απόηχος εκείνων των σημαντικών χρόνων στον ψυχισμό των ανθρώπων και στην συναισθηματική τους ζωή, μέσα από μια ερωτική ιστορία δυο ανθρώπων που η ζωή άλλοτε τους φέρνει κοντά και άλλοτε τους απομακρύνει βίαια. Θα μπορούσατε να γράψετε ένα βιβλίο από την αρχή έως το τέλος με πρωταγωνιστή έναν ήρωα που αντιπαθείτε; Μπορούμε να πούμε ιστορίες για ανθρώπους που δεν ερωτευόμαστε; Ναι, βέβαια, αρκεί να τον αντιπαθώ τόσο πολύ που αυτή η αντιπάθεια να είναι αρκετή για να μου εμπνεύσει ένα ολόκληρο βιβλίο. Το κακό με μένα είναι πως ο θυμός μου εξατμίζεται γρήγορα όταν γράφω και επίσης δεν νομίζω πως μπορώ να αντιπαθήσω ολοκληρωτικά κάποιον. Πιστεύω πως μπορούμε να πούμε ιστορίες για τον καθένα, αν καταφέρουμε και ενδυθούμε έναν άλλο εαυτό, μπούμε στο δέρμα του και δούμε τη ζωή με τα δικά του μάτια. Έτσι μόνο μπορούμε να κατανοήσουμε τις πράξεις του, αλλιώς τις κρίνουμε επιφανειακά. ΠΩΣ ΥΦΑΙΝΕΤΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΟΦΙΑ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ ΙSBN:978-618-01-2794-2 Comments are closed.
|
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
March 2024
|
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
csmediagr0@gmail.com
theathinaiart@gmail.com
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος