Μία σπουδή για την πόλη του Ασπρόπυργου

​ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ  ΑΜΟΛΗ
Αιμιλία Μπουρίτη – Kαλλιτεχνική Πλατφόρμα «Συν+εργασία»
 
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ
Διεθνές Ερευνητικό |Εκπαιδευτικό |Καλλιτεχνικό Εργαστήρι
 
ΜΕ ΘΕΜΑ
«Μια σπουδή για την πόλη του Ασπροπύργου»
Τέχνη | Αγροτική ζωή | ΄Ηπιες Μορφές Ενέργειας | Πολυπολιτισμικότητα
 
ΚΥΡΙΑΚΗ 29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2020, ΣΤΙΣ 18:00
 
Σε συνεργασία με το
Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ασπροπύργου
Υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού 

Ένα πολύ ενδιαφέρον διεθνές ερευνητικό, εκπαιδευτικό, καλλιτεχνικό εργαστήρι με τίτλο «Μια σπουδή για την πόλη του Ασπροπύργου» πραγματοποιείται με τη συμμετοχή προσωπικοτήτων από την Ελλάδα και το εξωτερικό, από την  Αιμιλία Μπουρίτη, σε συνεργασία με το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ασπροπύργου, στο πλαίσιο του διεθνούς προγράμματος ΑΜΟΛΗ και με την υποστήριξη και την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, την Κυριακή 29 Νοεμβρίου, στις 18.00, με διαδικτυακό τρόπο, απόλυτα προσαρμοσμένο στις συνθήκες που έχει προκαλέσει η πανδημία του covid- 19. Η παρακολούθηση του εργαστηρίου προσφέρεται εντελώς δωρεάν.

Στο φετινό διεθνές εργαστήρι, που έχει ως κύριο στοιχείο την διεπιστημονικότητα συμμετέχουν προσωπικότητες διεθνούς κύρους  όπως οι Nicolas Bourriaud, David Blumenkrantz,  Lars Ebert, Δρ. Ιωάννης Δρίνης, Δρ. Μαρία Τσίγκου, κ.ά. Οι συμμετέχοντες προέρχονται από διαφορετικά  πεδία δράσης, είναι καλλιτέχνες, ιστορικοί τέχνης, επιστήμονες, ακαδημαϊκοί,  εκπαιδευτικοί, ερευνητές,  από  τέσσερεις ευρωπαϊκές χώρες (Γαλλία, Ηνωμένες Πολιτείες, Ολλανδία και Ελλάδα). Ωστόσο πρέπει να τονιστεί ότι δεν πρόκειται για μια συνάντηση μεταξύ ειδικών, καθώς στο εργαστήρι συμμετέχουν και εκπρόσωποι τοπικών κοινοτήτων, όπως αγρότες και αρβανίτες κάτοικοι του Ασπροπύργου, καθώς και φοιτητές Ανώτατων Ιδρυμάτων, με σκοπό την ανταλλαγή γνώσεων, ιδεών και απόψεων.

Η ζύμωση όλων των παραπάνω λειτουργεί προς όφελος τόσο της πόλης του Ασπροπύργου, η οποία αποτελεί σημείο αναφοράς, για αντίστοιχους τόπους-πόλεις που πέρασαν από την αγροτική, στην βιομηχανική περίοδο και τώρα διανύουν την μεταβιομηχανική εποχή με έντονο το στοιχείο της μεταναστευτικής ροής. Πόλεις, που όπως και ο Ασπρόπυργος, παλεύουν να βρουν το στίγμα τους και το βηματισμό τους μέσα από μία μεταβαλλόμενη πραγματικότητα και οικονομία.

Ο σκοπός του εργαστηρίου είναι να δημιουργήσει ένα διεπιστημονικό πλαίσιο ώστε να κατατεθούν γνώσεις, εμπειρίες και τεχνικές μέσα από ένα διεθνές πρίσμα. Η διαδικασία αυτή των ανταλλαγών στοχεύουμε να συνεχιστεί μετά το εργαστήρι και να δώσει χειροπιαστά αποτελέσματα όσον αφορά το ρόλο της τέχνης,  του πολιτισμού και της δημιουργικής οικονομίας στην καθημερινότητα μίας αγροτικής, μεταβιομηχανικής και πολυπολιτιστικής πόλης, όπως ο Ασπρόπυργος.

Το εργαστήρι θα πραγματοποιηθεί στα ελληνικά με αγγλική μετάφραση, ώστε να μπορούν να συμμετέχουν οι τοπικές κοινότητες και γενικά οι κάτοικοι της πόλης.

Εκπρόσωποι της  τέχνης, της επιστήμης, των ήπιων μορφών ενέργειας, της εκπαίδευσης, της δημιουργικής οικονομίας, και των τοπικών κοινοτήτων θα δώσουν το παρών τους σε μία προσπάθεια να συνειδητοποιηθούν οι δυναμικές του 21ου αιώνα.

Οι προσκεκλημένοι ομιλητές είναι συγκεκριμένα οι εξής:

Nicolas Bourriaud, Διευθυντής του MO.CO (Montpellier Contemporain), συγγραφέας, επιμελητής. Θέμα: Σχεσιακή Αισθητική. Γαλλία
David Blumenkrantz / Συνιδρυτής και Διευθυντής του “Center for Youth & Community”, και από κοινού σχεδιαστής του  “Youth & Community Development through Rites of Passage”. Θέμα: Η Πρόκληση της Τέχνης σε Επιστήμη & Προγράμματα. Ηνωμένες Πολιτείες.
 
Lars Ebert, Διευθυντής προγράμματος H401, Άμστερνταμ, Βρυξέλλες, Αθήνα. Θέμα: Συμμετοχή και έρευνα. Η Ευρώπη και η επαναξιολόγηση των τεχνών στην κοινωνία. Ολλανδία. 

Δρ. Ιωάννης Δρίνης,  Ερευνητής, Λαογράφος, Προϊστάμενος στο Τμήμα ‘Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς και Διαπολιτισμικών Θεμάτων του Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού. Θέμα: Είναι το Αγροτικό Πολιτισμικό Τοπίο μέρος της Πολιτιστικής μας Κληρονομιάς;

Κατερίνα Ηλία, Αρβανίτισσα, αγρότισσα, κάτοικος Ασπροπύργου. Θέμα: Η αρβανίτικη κουλτούρα και η αγροτική ζωή του Ασπροπύργου.

Δρ. Μαρία Τσίγκου, Επίκουρη Καθηγήτρια Γενικής Γλωσσολογίας και Μετάφρασης στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών Μετάφρασης & Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Θέμα:  Αρβανίτικα: Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον.

Μαρία Περηφάνου, Γραμματέας του Αγροτικού Συλλόγου Ασπροπύργου, αγρότισσα, κάτοικος Ασπροπύργου. Θέμα: Η επιβίωση της αγροτικής ζωής στην Ελληνική πραγματικότητα.

Δέσποινα Μπουλογιώργου, Ερευνήτρια, Εργαστήριο Ήπιων Μορφών Ενέργειας και προστασίας του Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Θέμα: Οι Ενεργειακές Κοινότητες πηγή αξιών για την συνεξέλιξη των Αγροτικών Κοινοτήτων.

Αιμιλία Μπουρίτη, Εικαστικός, Performance Artist, Διευθύντρια της Καλλιτεχνικής Πλατφόρμας Συν+Εργασία. Θέμα: H Συμμετοχική Τέχνη στο αγροτικό τοπίο και στις κοινότητες του Ασπροπύργου. 

Συντονίζει η Αιμιλία Μπουρίτη.

H παρακολούθηση και συμμετοχή στο διαδικτυακό, διεθνές εργαστήρι θα γίνει μέσα απο την πλατφόρμα του zoom σε live μετάδοση στο YouTube στο κανάλι Emilia Bouriti και στη σελίδα της Καλλιτεχνικής πλατφόρμας Συν+εργασία  στο Facebook Emilia Bouriti Syn+Ergasia   
 
Συν+εργασία
Η αστική εταιρία μη κερδοσκοπική, με την επωνυμία ’Συν + εργασία’ ιδρύθηκε το Δεκέμβριο του 2007 από την Αιμιλία Μπουρίτη, εικαστικό performance artist και τη Βούλα Ανδρώνη, φωτογράφο. Η έδρα της εταιρείας είναι στην πόλη του Ασπροπύργου Αττικής και λειτουργεί μέχρι σήμερα ως καλλιτεχνική πλατφόρμα με συνεργασίες από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Ο σκοπός της είναι αποκλειστικά πολιτιστικός, ερευνητικός και μορφωτικός, αποβλέπει δε στην ολοκληρωμένη προώθηση όλων των μορφών τέχνης στην Ελλάδα. Ως ενεργητικό μέλος της Ευρωπαϊκής και Διεθνούς Κοινότητας εργάζεται για την ενίσχυση των δεσμών τέχνης, κοινωνίας και επιστήμης. Η εταιρία διοργανώνει σε διεθνές επίπεδο καλλιτεχνικές δράσεις, εκθέσεις, εργαστήρια, σεμινάρια τέχνης και εκπαίδευσης.

Αιμιλία Μπουρίτη
Εικαστικός Performance Artist Διευθύντρια Καλλιτεχνικής πλατφόρμας
Συν+εργασία
https://synergasia.wixsite.com/synergasiahttp://www.emiliabouriti.com/
www.emiliabouriti.com
[email protected]

Βιογραφικά σημειώματα

David Blumenkrantz
Ο Δρ. David Blumenkrantz είναι συνιδρυτής και Εκτελεστικός Διευθυντής του Κέντρου “Youth and Community”, Inc., με έδρα το Κοννέκτικατ της Αμερικής και είναι ο συν-σχεδιαστής μιας διαδικασίας που ονομάζεται: «Youth and Community Development through Rites of Passage». Το Rite of Passage Experience (ROPE) είναι ένα παράδειγμα αυτής της προσέγγισης που ξεκίνησε το 1981 και περιλαμβάνει πάνω από 1 εκατομμύριο νέους, τις οικογένειες και τις κοινότητές τους.
Από το 1966, ο David αφιέρωσε τη ζωή του στην εξερεύνηση, τον πειραματισμό και την εμπειρία διαφόρων πολιτισμών και κοινοτήτων προκειμένου να βελτιώσει τις έννοιες γύρω από τη νεολαία και την ανάπτυξη της κοινότητας. Ήταν από τις προσωπικές του εμπειρίες μέσω της δικής του πολιτιστικής ιεροτελεστίας περικοπών, που αποτέλεσε τη βάση για τις διαδικασίες για το κέντρο «Youth and Community Development through Rites of Passage» η οποία έχει 20 κατευθυντήριες αρχές. Ενώ ζούσε και μαθαίνει από αυτόχθονες πληθυσμούς για πάνω από 20 χρόνια, γνώρισε από πρώτο χέρι τις αρχαίες εθιμοτυπίες και τελετές για να ενισχύσει και να θεραπεύσει άτομα και κοινότητες. Φέρνει αυτήν τη σοφία μαζί με διεπιστημονική υποτροφία και δεκαετίες πρακτικής τόσο στο κοινό όσο και στις NGO’s, στη νεωτερικότητα μέσω της πρωτοποριακής προσέγγισης για την οικοδόμηση της κοινότητας. Ο David έχει θεωρηθεί "Δημόσιος Καλλιτέχνης" - συν-δημιουργός εγκαταστάσεων μετασχηματιστικών σχεδίων σε ένα περιβάλλον.

Nicolas Bourriaud
Ο Nicolas Bourriaud (γεννημένος το 1965) είναι επιμελητής και κριτικός της τέχνης, ο οποίος έχει επιμεληθεί πολλές εκθέσεις και Biennials (εκθέσεις ανά διετία) σε όλο τον κόσμο. Με τον Jérôme Sans, ο Bourriaud ίδρυσε το Palais de Tokyo στο Παρίσι, όπου υπήρξε διευθυντής από το 1999 έως και το 2006. Ήταν ανταποκριτής του Παρισιού για το Flash Art (1987 – 1995), και ιδρυτής και διευθυντής του περιοδικού σύγχρονων καλλιτεχνών Documents sur l’ art (1992 – 2000). Ο Bourriaud ήταν επιμελητής της σύγχρονης τέχνης Gulbenkian από το 2007 έως και το 2010 στο Tate Britain στο Λονδίνο. Το 2009 επιμελήθηκε το τέταρτο Tate Triennial, με τίτλο Altermodern. Διετέλεσε διευθυντής του École Nationale Supérieure des Beaux-Arts, μίας σχολής τέχνης στο Παρίσι της Γαλλίας, από το 2011 έως και το 2015. Το 2015 ο Bourriaud διορίστηκε διευθυντής του κέντρου τέχνης La Panacée art centre (γνωστό και ως MO.CO.PANACÉE), και διευθυντής του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης του Montpellier της Γαλλίας (γνωστό και ως MO.CO.).
Ο Bourriaud είναι πιο γνωστός στους αγγλόφωνους για τις δημοσιεύσεις του “Relational Aesthetics” (1998 / English version 2002), “Postproduction” (2001) και “The Exform” (2015 / English Version 2016). Η Relational Aesthetics, ειδικότερα έχει θεωρηθει ώς ένα καθοριστικό κείμενο για μία μεγάλη ποικιλία τέχνης που παράγεται από μία γενιά που ξεχώρισε στην Ευρώπη στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ο Bourriaud επινόησε τον όρο το 1995, σε ένα κείμενο για τον κατάλογο της έκθεσης Traffic που προβλήθηκε στο μουσείο σύγχρονης τέχνης CAPC στο Μπορντό.
Στο Postproduction (2001), o Bourriaud συσχέτησε το deejaying και την σύγχρονη τέχνη. Το Radicant (2009) στοχεύει στον καθορισμό της εμφάνισης της πρώτης παγκόσμιας νεωτερικότητας, με βάαση τη μετάφραση και τις νομαδικές μορφές, ενάντια στην μεταμοντέρνα αισθητική που βασίζεται στις ταυτότητες.
Στο The Exform (2016), ο Bourriaud εξετάζει την δυναμική της ιδεολογίας, ειδικά όπως αναπτύχθηκε στο έργο του Luis Althusser, για να εξηγήσει τις διαφορές μεταξύ του παραγωγικού, του προϊόντος και των απορριμάτων, καθώς και των συμπεριλαμβανομένων και αποκλεισμένων στην σχέση τους με την κοινωνία και την παραγωγή τέχνης.  
 
Γιάννης Ν. Δρίνης
Ο Γιάννης Ν. Δρίνης έχει σπουδάσει Ιστορία και Λαογραφία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και Κοινωνική Ανθρωπολογία (Master of Arts) στο Πανεπιστήμιο του Kent at Canterbury της Μεγάλης Βρετανίας. Το 2013 ολοκλήρωσε τη διατριβή του (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Φιλοσοφική Σχολή, τομ. Λαογραφίας) με τιμητική υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών. Εργάζεται στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού ως λαογράφος, προϊστάμενος στο Τμήμα Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς και Διαπολιτισμικών Θεμάτων. Ενδιαφέρεται, μεταξύ άλλων, για την κριτική προσέγγιση της πολιτιστικής κληρονομιάς του αγροτικού χώρου. Σε συνεργασία με τον οπτικό ανθρωπολόγο Σίλα Μιχάλακα έχουν δημιουργήσει αρκετά εθνογραφικά ντοκιμαντέρ. Τα τελευταία χρόνια πραγματοποιεί επιτόπιες λαογραφικές έρευνες στην Αρκαδία (Δημητσάνα, Νεστάνη κ.α.).

Lars Ebert
Ο Lars Ebert είναι διευθυντής του προγράμματος  H401 στο Άμστερνταμ, ένα κέντρο τέχνης, έρευνας και διαλόγου, όπου διαχειρίζεται έργα χρηματοδοτούμενα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως το Heritage Contact Zone, το οποίο διερευνά τις δυνατότητες της αμφισβητούμενης ή περιθωριοποιημένης κληρονομιάς για δημιουργικές και συμμετοχικές παρεμβάσεις. Στο παρελθόν έχει διατελέσει αναπληρωτής διευθυντής του European League of Institutes of the Arts (ELIA). Ως Ευρωπαίος από καρδιά έχει μακρόχρονο ιστορικό ανάπτυξης και υλοποίησης διεθνικών έργων στην τέχνη, τον πολιτισμό και την εκπαίδευση. Έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την πολιτιστική και εκπαιδευτική πολιτική και από κάτω προς τα πάνω, διαδικασίες που βασίζονται σε ενδιαφερόμενα μέρη που προκαλούν το status quo και δημιουργούν νέα πλαίσια υποστήριξης για τη διεθνή κοινότητα τέχνης και εκπαίδευσης. Είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Culture Action Europe, η πολιτική φωνή του πολιτιστικού τομέα στην Ευρώπη, και συνιδρυτής και πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της EQ-Arts, του πρώτου διακρατικού οργανισμού διασφάλισης ποιότητας για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ζει ανάμεσα στο Άμστερνταμ, τις Βρυξέλλες και την Αθήνα.
 
Δέσποινα Μπουλογιώργου
Ερευνήτρια, υποψήφια διδάκτορας στην Ενεργειακή Πολιτική. Μεταπτυχιακό στις «Ενεργειακές και Περιβαλλοντικές Επενδύσεις» από το Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του Πα.Δ.Α. Οικονομολόγος ειδικευμένη στην «Διοίκηση Επιχειρήσεων και Οργανισμών».
Συμμετοχή στις ερευνητικές  ομάδες  εργασίας του Εργαστηρίου Ήπιων Μορφών Ενέργειας και Προστασίας του Περιβάλλοντος (ΗΜΕ&ΠΡΟΠΕ)  που μελετούν τις Ενεργειακές Κοινότητες και την Ενεργειακή Φτώχεια. Συμμετοχή στο έργο «Μαθαίνω πώς να εξοικονομώ ενέργεια», Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα για Δημοτικά Σχολεία Δυτικής Αττικής, σε συνεργασία με την Ελληνική Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ Α.Ε), 2019.
Οι ομάδες εργασίας του ΗΜΕ&ΠΡΟΠΕ  συνεργάζονται με δήμους και τοπικές κοινότητες σε ενεργειακά θέματα, όπως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τα μικροδίκτυα, η ηλεκτροκίνηση, η εξοικονόμηση ενέργειας και η ενεργειακή αποδοτικότητα, οι ενεργειακές κοινότητες, η  ενεργειακή φτώχεια και η εκπαίδευση για την ενέργεια.

Αιμιλία Μπουρίτη
Η Αιμιλία Μπουρίτη είναι εικαστικός και performance artist.
Σπούδασε “Performance και visual art”, με μεταπτυχιακές σπουδές επιπέδου Μaster στo αντικείμενο της “Performance”,  στο βρετανικό Πανεπιστήμιο Βrighton.
Βασικά θέματα της δουλειάς της είναι “Το σώμα και η πνευματικότητα στην τέχνη”, “Η performance και η σχέση της με την τροφή και την αγροτική καλλιέργεια”, “Η performance και οι τοπικές κοινότητες”, “Tο σώμα σε διάλογο με την ενέργεια και το χώρο”. Η δουλειά της δημιουργεί έναν διάλογο μεταξύ της performance, της installation art και της site specific art.
Διδάσκει περιοδικά “Κίνηση και αυτοσχεδιασμό – site specific performance”, στην “Ακαδημία Θεάτρου και Χορού”  στο Πανεπιστήμιο Fontys της Ολλανδίας, “Κινησιολογία – performance” στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στο Τμήμα “Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης”, και από το 2009 μέχρι και σήμερα πραγματοποιεί σεμινάρια με αντικείμενο την “Performance”  στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.
Το 2003 δημιουργεί την καλλιτεχνική πλατφόρμα “Συν+εργασία”.
Παρουσιάζει το  έργο της στην Ελλάδα και στο εξωτερικό: Itinerant Festival Νέα Υόρκη, Berlin Soup Βερολίνο,  European League Institutes of Arts (ELIA)Βιέννη και Τίλμπουργκ,  Διεθνές φεστιβάλ Βαρσοβίας, Documenta 14 (aneducation space), Biennale Αθήνας, TBEX Αθήνα,  Πάτρα 2006-Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, Διεθνής έκθεση Thousand doors Γεννάδιος βιβλιοθήκη, Διεθνές Φεστιβάλ Αισχυλείων, Μουσείο Μπενάκη_OutΤopia,  Φεστιβάλ Δήμου Αθηναίων, Δημοτική πινακοθήκη του Δήμου Αθήνας κ.α.
Συμμετέχει επίσημα στο Ιαπωνικό πρόγραμμα “2005 EU-Japan Year of People-to-People Exchanges”.
 
Μαρία Τσίγκου
Η Μαρία Τσίγκου είναι απόφοιτος του Τμήματος Φιλολογίας –κατεύθυνσης Γλωσσολογίας- της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών (1988) και αριστούχος διδάκτωρ των Επιστημών της Γλώσσας - Γενικής Γλωσσολογίας και Φωνητικής, του Πανεπιστημίου Paris 5 - René Descartes του Παρισιού (2000). Έχει διδάξει Γλωσσολογία σε προπτυχιακό επίπεδο στο Πανεπιστήμιο René Descartes, Γαλλική ως ξένη γλώσσα σε μεταπτυχιακό επίπεδο στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Γλωσσολογία και Μετάφραση καθώς και Γαλλικά σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο.
Έχει επίσης εργαστεί στο Γραφείο της Διεύθυνσης Ευρωπαϊκής Ένωσης του Υπουργείου Παιδείας με αντικείμενο την ανάλυση πολιτικών κειμένων της ΕΕ για τις γλώσσες και την επεξεργασία προτάσεων γλωσσικής πολιτικής σε εθνικό επίπεδο (2003-2006). Έχει διατελέσει εκπρόσωπος της χώρας μας στην Επιτροπή για την Πολυγλωσσία στην ΕΕ εστιάζοντας κυρίως στις καλές πρακτικές διδασκαλίας των ξένων γλωσσών (2004-2006). Έχει δημοσιεύσει ικανό αριθμό άρθρων σε ελληνικές και γαλλικές επιστημονικές επιθεωρήσεις και περιοδικά, ενώ τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα στρέφονται κυρίως στα πεδία: Γλωσσολογία και Μετάφραση, Γαλλική ως Ξένη Γλώσσα, Χιούμορ και Μετάφραση, Κειμενογλωσσολογία, Ανάλυση Λόγου, Οπτικοακουστική Μετάφραση, Γλώσσες σε επαφή, Γλώσσες υπό εξαφάνιση, Γλωσσικές πολιτικές και Πολυγλωσσία στην ΕΕ κ.ά. Έχει συντάξει μονογραφία με τίτλο Γλωσσολογία και Μετάφραση – Προσεγγίζοντας τη Μεταφραστική μονάδα.