γράφει ο Alex Ηλιάδης Να ξεκινήσουμε από τα βασικά. Ένας άνθρωπος 34 χρόνων, σκοτώθηκε την Τετάρτη το βράδυ (ξημερώματα Πέμπτης). Μεγάλο κρίμα. Μεγάλη θλίψη. Συλλυπητήρια... Η τραγικότητα που ζούμε από την Πέμπτη, είναι απίθανη. Υποστηρικτές αυτής της σκηνής χρησιμοποιούν τον θάνατο ενός ανθρώπου, ώστε να επιχειρηματολογήσουν για το ότι κακώς την κατηγορούμε εμείς οι υπόλοιποι, για τα μηνύματα που προσπαθεί να περάσει και τα πρότυπα που προσπαθεί να δημιουργήσει. Όλο αυτό δημιουργεί μία ατμόσφαιρα που κακώς δημιουργήθηκε ούτως ή άλλως. Δεν γίνεται όταν έφυγε από τη ζωή ένας νέος άνθρωπος, να κουβεντιάζουμε για τη δουλειά του. Όσο κι αν διαφωνούμε με το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα!
Εφόσον όμως αυτή η κουβέντα πήγε και προς τα εκεί, ας μιλήσουμε για τα κομμάτια του! Υπάρχουν άνθρωποι που τους εκφράζουν(;) τα τραγούδια(;) του! Δεν ανήκω σε αυτούς και δεν είμαι βέβαιος ότι το πρόβλημα μου, είναι η εμφανής και σαφέστατη πια ηλικιακή διαφορά που έχω, από το group ανθρώπων στο οποίο (κυρίως) απευθύνεται η trap! Πιστεύω ότι όχι! Τυγχάνει λόγω εργασίας να έχω μία αρκετά διευρυμένη άποψη για τη μουσική. Και αυτή μου επιτρέπει να έχω την άποψη ότι η trap, δεν είναι καν μουσική! Για να ονομάσουμε κάτι μουσική, πρέπει να έχει κάποιες προδιαγραφές. Αυτό που ακούμε λοιπόν από τους Mad Clip, Snik, Light, Mente Fuerte, Sin Boy και άλλους μπροστάρηδες αυτής της μουσικής, δεν τις έχει! Οι στίχοι, είναι πάντα άνευ λόγου προσβλητικοί προς τις γυναίκες (σε επίπεδο να αναρωτιέται όποιος τους ακούει, αν όλοι αυτοί, είχαν ποτέ κάποια γυναίκα στη ζωή τους για την οποία να νοιάζονται και την οποία να σέβονται ειλικρινά)! Μιλάνε για χιλιάδες ευρώ και τρομερή ζωή, άνθρωποι οι οποίοι πηγαίνουν και έρχονται στα live τους με ΚΤΕΛ. Για την παραγωγή, δεν είμαι σε θέση να μιλήσω λόγω ελλιπών γνώσεων στο συγκεκριμένο κομμάτι. Σαν ακροατής πάντως, μπορώ να πω η έμπνευση έπαψε να βρίσκεται στο πλευρό τους αρκετό καιρό τώρα. Τα κομμάτια δείχνουν μεταξύ τους σχεδόν πανομοιότυπα! Σαν να «έγραψαν» κάποιοι μία φορά σε ένα στούντιο και από τότε όποιος θέλει να κάνει trap «πατά» πάνω στο ίδιο! Προκαλώ όποιον άνθρωπο του είδους αυτού μπορεί να μου πει τη διαφωνία του, να το κάνει. Με επιχειρήματα. Όχι απλά βρίσιμο και κατηγορίες ότι είμαι boomer. Έχω δει πολλά από την ημέρα που σκοτώθηκε ο Mad Clip. Είχα πει ότι δεν θα σχολιάσω. Σήμερα διάβασα το αποκορύφωμα. Ένας τύπος με μυαλό 10χρονου (εγώ τουλάχιστον τότε τα έλεγα αυτά), μας είπε σε ένα άνευ λόγου μακροσκελές ποστ, πως αυτά που κάνουν στη ζωή τους ή λένε τώρα οι trappers από τα «τραγούδια» τους, τα έλεγαν και έκαναν κι όσοι ασχολήθηκαν με τη rock στα 60s-70s-80s! Δηλαδή αυτό το «γιατί φωνάζετε μόνο σε εμένα κυρία, μιλάει και ο Κωστάκης». Ας αρχίσουμε από το γεγονός ότι στόχος του είναι να μιλήσει για μουσική και μας λέει πως «αυτοί ήταν αληταράδες και έπαιρναν ναρκωτικά και έπιναν ποτά και πηγαίναν με άλλες γυναίκες κάθε βράδυ». Η γιαγιά μου τα λέει αυτά για τους rockstar! Ο φίλος μας αδυνατεί προφανώς να μιλήσει για μουσική. Τι να περιμέναμε να καταλάβει άλλωστε από τα όσα πραγματεύεται π.χ. το The Wall, για την απομόνωση του ανθρώπου και την κατάθλιψη, ο άνθρωπος που έχει γράψει και εκφωνήσει (δεν ονομάζεται «τραγουδώ» αυτό που κάνουν οι trappers) την τρομερή επινόηση «Μπίζνα roll-άρει σα να 'ταν skate / μετράμε λεφτά, από real estate / με τρέφει η αγάπη / με τρέφει το hate / μόνος μου κι όλοι, δεν παίζει debate / είμαι too real / σα να 'μαι fake / είμαι too soon / είναι too late!» Μας καλεί λοιπόν ο συγκεκριμένος, να συγκρίνουμε την επανάσταση που έκαναν οι άνθρωποι με το rock εκείνα τα χρόνια, με το περιεχόμενο μηδέν που έχουν αυτά τα κομμάτια σήμερα. Μας ζητάει να βάλουμε σε ευθεία σύγκριση το ότι κάποτε οι άνθρωποι για να βγάλουν ένα άλμπουμ (όποιος trapper έχει άγνωστες λέξεις, να μου στείλει να του εξηγήσω), περνούσαν μία ολόκληρη χρονιά στο στούντιο, να γράφουν και να ξαναγράφουν για ατελείωτα μερόνυχτα. Δεν έβγαζαν ένα κομμάτι σε ένα Σαββατοκύριακο. Ίδιο σε ποσοστό 90% με του προηγούμενου Σαββατοκύριακου. Τότε οι μπάντες συζητούσαν ολόκληρες εβδομάδες έχοντας ατελείωτες συναντήσεις με την δισκογραφική εταιρεία, ποιο από τα κομμάτια θα κυκλοφορούσε ως single, ώστε να δοθεί το σωστό στίγμα για το επερχόμενο άλμπουμ. Με αυτή τη φάση της μουσικής μας ζητάει να συγκρίνουμε. Με αυτούς τους καλλιτέχνες. Θέλει δηλαδή ο τυπάκος αυτός, να συγκρίνουμε την trap με την rock’n’roll των Rolling Stones, που ο drummer τους έφυγε από τη ζωή 80 ετών και μέχρι τα 78 τριγυρνούσε τον κόσμο και έπαιζε. Όχι δεν κουράστηκε τα τελευταία 2 χρόνια! Covid είχαμε. Ίσως να μην ξέρει ποιος είναι ο Dusty Hill. Να τον ενημερώσουμε ότι είναι ένας τύπος που έπαιζε μπάσο στους ZZ Top. Έφυγε από τη ζωή τέλος Ιουλίου στα 72 του. Σταμάτησε να παίζει αρχές Ιουλίου, διότι ένιωσε ενοχλήσεις στη λεκάνη του. Από παλιότερο κάταγμα που είχε πάθει σε περιοδεία. Κλείνοντας να τον ενημερώσουμε ότι οι Whitesnake θεωρούνται ενεργή μπάντα και ο δημιουργός και frontman τους David Coverdale, κοντοζυγώνει τα 70! Επίσης οι Deep Purple του 76χρονου Ian Gillan, ετοιμάζουν νέο άλμπουμ. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έγιναν γνωστοί και αγαπήθηκαν από τον κόσμο, γιατί πάντα ασχολούνταν μόνο με τη μουσική τους. Που ήταν συγκεκριμένη! Πάντα! Ακόμα και τις εποχές που άλλα μουσικά είδη, γνώρισαν εφήμερη υπερανάπτυξη. Δεν άλλαξαν. Δεν έγιναν μαϊντανοί για να μείνουν στην επικαιρότητα. Ούτε τα έφτιαξαν με μoντέλες για να συζητηθούν στα μεσημεριανάδικα λόγω φωτογραφιών στο Instagram. Αν λοιπόν αυτή η trap, μετρούσε 70 και πλέον έτη ύπαρξης και οι κύριοι εκφραστές της ήταν άνθρωποι που παρά τα δύσκολα διαστήματα, παρέμεναν πιστοί, θα μπορούσαμε να το συγκρίνουμε. Έστω και μόνο βάσει πίστης. Δεν είμαστε ούτε κοντά σε αυτό. Γιατί οι σημερινοί trappers πριν λίγα χρόνια, ήταν κάτι άλλο. Το προηγούμενο σταμάτησε να πηγαίνει καλά και επινόησαν αυτό για να πάει καλύτερα η τσέπη και αναγνωρισιμότητά τους. Όταν ξεφτίσει αυτό, (όταν οι σημερινοί 15χρονοι γίνουν 18-19), θα βρουν κάτι άλλο. Κι έτσι θα πάει... Ας μην μας μιλούν λοιπόν για την σκηνή αυτή σαν να έφαγαν τα νιάτα τους σε αυτήν. Τα λεφτάκια κοιτούν. Και καλά κάνουν... Με το ότι προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι ιδεολόγοι διαφωνώ, ανάμεσα σε πολλά! Ιδεολόγοι ήταν και είναι αυτοί που είπα παραπάνω... Οι σημερινοί trappers, θα δούμε που θα είναι και τι θα κάνουν σε 40 χρόνια από τώρα, αν στο μεταξύ δεν τραγουδούν δεύτερο όνομα σε μπουζούκια! Δεν θα είναι η πρώτη φορά. Το έχουμε ξαναζήσει με άλλον δεδηλωμένο ιδεολόγο που «τη γύρισε τη μπιφτέκα», για «δυο μάτια μπλε»...Μην ξεχνιόμαστε...
0 Comments
Leave a Reply. |
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
March 2024
|
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
csmediagr0@gmail.com
theathinaiart@gmail.com
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος