Ο Στέλιος Γενεράλης παρουσιάζει τον εαυτό του και τα "Fun(k)y Stories" του!

​Καλλιτεχνικές αυτο-προσωπογραφίες
Επιμέλεια: Λίλα Παπαπάσχου

Το Θεαθήναι παρουσιάζει αξιόλογους καλλιτέχνες από όλο το φάσμα της τέχνης και του πολιτισμού, οι οποίοι "συστήνονται" στους αναγνώστες μας με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο.

Καλωσορίζουμε στις καλλιτεχνικές αυτοπροσωπογραφίες, τον πρωτοποριακό καλλιτέχνη Στέλιο Γενεράλη που μέσα από την ιδιόρρυθμη καλλιτεχνική ματιά του, σατιρίζει και καυτηριάζει τα "κακώς κείμενα" που μαστίζουν την καθημερινότητα της σύγχρονης κοινωνίας με τη σειρά μουσικών βίντεο "Fun(k)y Stories".

Η σειρά παρουσιάζεται εν είδει ψηφιακού βιντεο-κόμικ σε αυτοτελή "τεύχη", με funk μουσική και πρωτότυπα βίντεο εικόνων & animation, τα οποία έχει επιμεληθεί εξ’ ολοκλήρου ο ίδιος.
 
Τον ευχαριστούμε πολύ για αυτήν την τόσο καλοδεχούμενη funky πινελιά του στο Θεαθήναι και ευχόμαστε να έχει πολλές ακόμα ιστορίες να μας αφηγηθεί.

 "Και γιατί funk ρε φίλε..; Αφού γράφεις κι άλλα είδη μουσικής.." με ρώτησε ένας παιδικός φίλος που έχει ακούσει σχεδόν τα πάντα από ό,τι έχω συνθέσει από το 1994 μέχρι σήμερα. Εύλογη απορία γνωρίζοντας τα ακούσματα της εφηβείας μου. Από τον ωμό κοινωνικο-πολιτικό σχολιασμό των Dead Kennedys και των Bad Relegion, μέχρι την πολυμορφία κλασσικών ηχοχρωμάτων του Gustav Holst και την πρωτότυπη σάτιρα-μετά-μουσικής του ιδιοφυούς Frank Zappa.. Ταυτόχρονα να παίζουμε με φίλους σε σπίτια, υπόγεια (ή στούντιο όταν είχαμε λεφτά) από Blues, Classic & Progressive Rock μέχρι Jimi Hendrix και Who, προσπαθώντας να "πιάσουμε το feeling" από εκείνες τις εποχές, μα κυρίως να αντιληφθούμε την εξέλιξη της μουσικής, με το να ακούμε και να ανταλλάσσουμε βινύλια μεταξύ μας, όλοι αναζητώντας την προσωπική μουσική μας ταυτότητα.

"Γιατί, κάτι groovy, θα το ακούσει ακόμα κι εκείνος που προσπερνά τους στίχους όταν ακούει ηλεκτρικές κιθάρες και ξεστομίζει με άγνοια "αα, heavy metal" του απάντησα και ήξερε ακριβώς τί εννοούσα.

Η αλήθεια είναι πως αυτό προέκυψε αργότερα, όταν αποφάσισα να επενδύσω τα προσχέδια των μουσικών θεμάτων με εικόνα, εν είδει ψηφιακών βίντεο-κόμικ. Έχοντας περάσει πολλά χρόνια ζώντας σε δύο παράλληλα σύμπαντα, για κάποιους ασύμβατα μεταξύ τους (απ' τη μία ως εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα και απ' την άλλη ως καλλιτέχνης παίζοντας μουσική), είχα την ευκαιρία να αποκομίσω γνώσεις που στο σημερινό μουσικό γίγνεσθαι είναι αρκετά χρήσιμες, καθώς και την ευκαιρία να παρατηρήσω εκ του πλησίον συμπεριφορές και νοοτροπίες των ανθρώπων γύρω μου και να "τριφτώ" μαζί τους.

Αυτή η καθημερινή τριβή, μου έδωσε τροφή να σχολιάσω τα "κακώς κείμενα" της κοινωνίας μας, μίας υποτιθέμενα πολιτισμένης κοινωνίας στης οποίας το καζάνι βράζω κι εγώ μέσα,  αφού ποτέ δεν υπήρξα ο καλλιτέχνης που είναι αποκομμένος από αυτήν γιατί η τύχη της ζωής τον προίκισε με την οικονομική δυνατότητα να μην αγχώνεται για τα προς το ζην.

Επέλεξα τη σάτιρα μετά μουσικής (όχι την κωμωδία-υπάρχει διαφορά) γιατί το γέλιο πάντα διευκόλυνε την αυτοκριτική. Ο Αριστοφάνης μας την άφησε ως παρακαταθήκη αφού γνώριζε πολύ καλά τις νοοτροπίες μας. Κι εμένα όταν μου βάζουν έναν νοητό καθρέπτη και εύγλωτα μου υποδεικνύουν τα "στραβά" που έχω ως άνθρωπος, η αντίδρασή μου είναι ένα αμήχανο χαμόγελο και κατόπιν η σκέψη.

Αυτή τη σκέψη θέλω να διεγείρω σε όσους έχουν "ευήκοα ώτα" κι έχουν το σθένος να προσπαθούν καθημερινά να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι, καλύτεροι πολίτες, καλύτεροι γενικώς.. Για τους υπόλοιπους δεν ξέρω εάν υπάρχει σωτηρία. Ευελπιστώ πως όταν θα αποκτήσουμε πραγματική "σοφία" ως ανθρώπινο γένος, τότε θα ακολουθήσουν κι αυτοί. Μέχρι τότε, ας αρκεστούμε στο να σμιλεύουμε τον ευατό μας προς ό,τι καλό και αγνό..
 
Δείτε όλη τη σειρά βίντεο-κόμικ Fun(k)y Stories του Στέλιου Γενεράλη εδώ:
https://youtube.com/playlist?list=PLmlszSo217Hwy_4HfMj3Lj2CONMdwecFH