Η Λίλα Παπαπάσχου πρόσωπο με…πρόσωπο με τους συντελεστές της παράστασης «ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΣ και άλλες Πολεμικές Τέχνες» Ο Ευθύμης Χρήστου μετά την επιτυχημένη τριετή παρουσίαση της παράστασης «από έρωτα» επιστρέφει με τη νέα του μουσικοθεατρική παράσταση «ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΣ και άλλες Πολεμικές Τέχνες», που κάνει πρεμιέρα τη Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2022, στη Μουσική Σκηνή Σφίγγα. Το Θεαθήναι συνομίλησε με τους συντελεστές της παράστασης, λίγες μέρες πριν από την παρουσίαση της. Ευχαριστούμε πολύ τους Θάνο Γρίβα, Ευγενία Λιάκου, Βασίλη Μηλιώνη, Θεόφιλο Πουζμπούρη, Κωνσταντίνο Τσονόπουλο για όσα μας είπαν για το έργο, τη συνεργασία τους με τον Ευθύμη Χρήστου και πολλά ακόμη εξίσου ενδιαφέροντα και επίκαιρα.
ΒΑΣΙΛΗΣ Εμένα η συμμετοχή μου στην παράσταση ήρθε κάπως εντελώς αβίαστα. Κάποια στιγμή μια κοινή μας γνωστή με τον Ευθύμη μας έφερε σε επαφή και από την πρώτη στιγμή κατάλαβα ότι αυτό που μου περιέγραψε και ο ίδιος, αλλά και που διαισθάνθηκα και εγώ, ήταν κάτι στο οποίο ταίριαζα. Δημιουργήθηκε μια πολύ ωραία σύνδεση και όλα κύλησαν από κει και στο εξής ομαλά και φυσικά. Η ομάδα που συντέθηκε λειτουργεί άψογα και αυτό με κάνει πολύ χαρούμενο. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Κουβαλώντας από το «από έρωτα» έναν συγκεκριμένο τρόπο δουλειάς, αποφασίσαμε να επικοινωνήσουμε με το κοινό μέσα από ένα νέο θέμα που μας αφορά, δημιουργώντας μια νέα ομάδα ερμηνευτών και πραγματικά ανυπομονούμε να ξεκινήσουμε! ΘΑΝΟΣ: Το έργο αυτό με κύριο άξονα την ξενιτιά (όπως ο καθένας την αντιλαμβάνεται και την βιώνει) είναι ένα ταξίδι για μένα, με προορισμό το άγνωστο (όπως συμβαίνει και σε έναν αποχωρισμό), έχοντας συνοδοιπόρο την μουσική αλλά και διάφορες αφηγήσεις, που συλλέξαμε κατά την περίοδο των προβών, και με την δυναμική 5 σωμάτων επί σκηνής ερχόμαστε και εμείς να μοιραστούμε και να ανακαλύψουμε μαζί σας αυτό το θέμα. • Τι είναι ξενιτιά για τον καθένα; Με ποια μονάδα μέτρησης μετριούνται οι αποστάσεις μεταξύ των ανθρώπων; Πώς διαχειρίζονται οι άνθρωποι ανά τα χρόνια έναν αποχωρισμό; Αυτά είναι μερικά από τα καίρια ερωτήματα που θέτει η παράσταση. Αλήθεια, υπάρχουν εύκολες απαντήσεις σε αυτά; ΒΑΣΙΛΗΣ: Όχι δεν νομίζω πως υπάρχει μια φιξ απάντηση σε αυτό. Νιώθω πως ο καθένας διαχειρίζεται την απώλεια, την απόσχιση από κάτι (όπως θες πες το) με τον δικό του τρόπο. Άλλοι θρηνούν ακατάπαυστα, άλλοι γελούν με την καρδιά τους. Καμιά φορά οι τρόποι που βρίσκουν κάθε φορά οι άνθρωποι να υπερβούν το αναπόφευκτο (γιατί περί αναπόφευκτου πρόκειται) με εκπλήσσουν. Όσον αφορά στο τι είναι ξενιτιά για τον καθένα και στο πώς αντιλαμβανόμαστε την απόσταση, είναι κάτι σχετικό και αυτό και ακαθόριστο. Υπάρχουν άνθρωποι που κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι και είναι δυο ξένοι, και άνθρωποι που τους χωρίζουν ωκεανοί και επιμένουν να αγαπιούνται. Είναι θέμα θέσης απέναντι στα πράγματα, και φυσικά προσπάθειας, που δεν διατίθενται όλοι να κάνουν, γι' αυτό και θεωρώ ότι δεν υπάρχει μία απάντηση σε όλα αυτά. Ξένος μπορείς να αισθανθείς οπουδήποτε και με οποιονδήποτε. ΕΥΓΕΝΙΑ: Δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις . Το ταξίδι της ξενητιας στην ανθρωπότητα έχει ξεκινήσει σχεδόν ταυτοχρονα με τον πολιτισμό της . Ίσως είναι αιτία της εξέλιξης . Πλέον η ξενητια - δεδομένου του μηδενισμού των αποστάσεων- έχει να κάνει με πολύ κοντινές αποστάσεις . Με τις μετακινήσεις μέσα μας . Εμένα αυτό με συγκλόνισε στην πορεία των προβών μας . ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Οι εύκολες απαντήσεις κρύβονται μέσα σε δύσκολες επιλογές, αυτό πιστεύω, άρα μάλλον η κάθε απάντηση είναι την ίδια στιγμή εύκολη και δύσκολη. ΘΑΝΟΣ: Δεν νομίζω πως υπάρχουν εύκολες απαντήσεις γενικότερα. Και ειδικότερα πάνω στα συγκεκριμένα ερωτήματα καλούμαστε και εμείς ως ερμηνευτές να εμβαθύνουμε σε αυτά και όχι ακριβώς να απαντηθούν. "ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΣ και άλλες πολεμικές τέχνες", σε σκηνοθεσία Ευθύμη Χρήστου από 14/2 στη Μουσική Σκηνή Σφίγγα • Η μουσική πάντα «αμβλύνει» ακόμα και το πιο σκληρό κείμενο. Στη δική σας παράσταση πόσο καταλυτικός είναι ο ρόλος της; ΒΑΣΙΛΗΣ: Η παράσταση μας είναι κυρίως μουσική. Ο ρόλος της είναι καταλυτικός και απαραίτητος. Νομίζω αυτή είναι και η σκέψη εξ αρχής. Να μιλήσουμε, να υπάρξουμε, να αφηγηθούμε ιστορίες μέσω της μουσικής. Ξέρεις καμιά φορά και τίποτα να μην κάνεις και απλά να μπεις στη διαδικασία να αφουγκραστείς ένα μουσικό κομμάτι και όλο τον κόσμο που μπορεί αυτό να "φέρει" , είναι θεατρική πράξη. Σου ξυπνάει περιοχές και βιώματα εκ βαθέων. Που δεν μιλιούνται, που δεν περιγράφονται. Γι' αυτό και είναι σπουδαία και.. "επικίνδυνη". ΕΥΓΕΝΙΑ: Στην παράσταση μας η μουσική καθοδηγεί το ταξίδι . Η μουσική διηγείται την ιστορία . ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Είναι η βάση μας! Οι μουσικές φέρνουν τα κείμενα και τις ατμόσφαιρες της παράστασης μας. Μέσα απ' αυτές ταξιδεύουμε ερμηνευτές και κοινό. ΘΑΝΟΣ: Ο ρόλος της μουσικής στη συγκεκριμένη δουλειά είναι αρκετά καταλυτικός καθώς ο Θεόφιλος έχει κάνει μία εξαιρετική δουλειά η οποία θέτει την μουσική μέρος της αφήγησης της παράστασης και όχι απλά συνοδεία. • Στο σημείωμα του ο σκηνοθέτης Ευθύμης Χρήστου αναφέρει: «Σε μια πολεμική τέχνη όλα τα κύτταρα του εγκεφάλου είναι συγκεντρωμένα στη δράση εκείνης της στιγμής. Το ίδιο ακριβώς, κατά τους ειδικούς, συμβαίνει σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς κατά τη στιγμή ενός αποχωρισμού.». Πως αντιλαμβάνεστε τη συγκεκριμένη συνθήκη. Πόσο εύκολο είναι να αποτυπωθεί σκηνικά; ΒΑΣΙΛΗΣ: Καθόλου εύκολο. Γιατί πρόκειται για μια εσωτερική διαδικασία. Μια συγκέντρωση όποιας ψυχικής δύναμης σου απομένει , προκειμένου να αντιμετωπίσεις ένα ξερίζωμα. Δεν είναι εύκολη η μετακίνηση. Παρόλο που καμιά φορά μπορεί να μας δώσει άλλη ώθηση σε πράγματα, πάντα, το να βγεις από κάτι θερμό, οικείο και να κατευθυνθείς προς κάτι άγνωστο και τρομακτικό, θέλει άμυνες, θέλει γερό στομάχι, και καθαρό μυαλό. Όταν δε η εκάστοτε απώλεια συνοδεύεται και από τραύμα, τα πράγματα δυσκολεύουν κατά πολύ. Ε εκεί είναι που πρέπει να "αναλάβουμε" τον εαυτό μας. Να συγκεντρωθούμε σε αυτόν και να πάμε παρακάτω. Εξάλλου δεν μπορούμε να κάνουμε και αλλιώς. Η τάση μας είναι πάντα προς τη ζωή. Στο παρακάτω. ΕΥΓΕΝΙΑ: Μα αυτό ακριβώς συμβαίνει πάντα ΚΑΙ στη σκηνή. Όλα τα κύτταρα του εγκεφάλου είναι συγκεντρωμένα στη δράση εκείνης της στιγμής. Χρειάζεται η απόλυτη παρουσία σου . ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Η συγκεκριμένη συνθήκη αφορά την στιγμή, το παρόν, άρα μας οδηγεί στο τώρα, δηλαδή στην ύπαρξη, δηλαδή στην θεατρική πράξη. Όσο για το πως θα αποτυπωθεί, δεν μένει παρά να έρθετε και θα μάθετε! ΘΑΝΟΣ: Ο αποχωρισμός για μένα είναι μια συνθήκη στην οποία σε κάθε της μορφή ενεργοποιεί στα άκρα τις αισθητήριες δυνάμεις αυτών που αποχωρίζονται και κατά κάποιο τρόπο σε βάζει σε μία κατάσταση alert αλλά και ταυτοχρόνως δημιουργεί ένα χάος σε σχέση με το άγνωστο που έπεται. Φυσικά κάτι τέτοιο σκηνικά είναι πολύ δύσκολο να αποδοθεί στη συγκεκριμένη συνθήκη που έχουμε ορίσει για την παράσταση, παρόλο αυτά υπάρχει και μια προσπάθεια ποιητικής διάστασης και απόδοσης, φεύγοντας από τα πλαίσια του ρεαλισμού. • Πάντα στις παραστάσεις του Ευθύμη υπάρχει μία ποιητικότητα που ισορροπεί θαυμάσια με τον ρεαλισμό και το «εδώ και τώρα» της ζωής μας. Εσείς που βρίσκετε την ποίηση στην καθημερινότητα; ΒΑΣΙΛΗΣ: Ποίηση υπάρχει παντού αρκεί να θέλεις να την δεις. Ας πούμε παρατηρούσα τώρα με τον χιονιά, το χιόνι. Πως από πάλλευκο και φωτεινό και κατέληξε σε λάσπη, βρωμιά. Αλλιώς ήταν φρέσκο, αλλιώς όταν πατιόταν. Αυτό όλο έχει μια ποιητικότητα, από μόνο του. Απλώς δεν το βλέπουμε. Και για μένα το λέω έτσι; Και δεν χρειάζεται κιόλας να τα βλέπουμε και όλα έτσι. Ωστόσο, θεωρώ πολύτιμο το να έχει μπει κανείς στο συγκεκριμένο τρόπο σκέψης και αντίληψης των πραγμάτων. Αν το χάσουμε και αυτό , θα είναι πολύ δύσκολα. ΕΥΓΕΝΙΑ: Θαύμασα πολύ τον Εύθυμη και τον κόσμο που έχει στο μυαλό του . Και μπορώ να πω ταυτίστηκα με τον τρόπο σκέψης του. Την ποίηση την ψάχνω παντού. Θέλει επιμονή στον ρομαντισμό όμως για να μην τυφλωθείς από την αγριότητα της εποχής μας . ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Σε κάθε μικρό και μεγάλο άνοιγμα του βλέμματος μου. Σε κάθε περαστικό, σε κάθε χάδι, σε κάθε τσακωμό... παντού υπάρχει ποίηση. ΘΑΝΟΣ: Στις εικόνες και τις στιγμές που συναντώ καθημερινά. Από την εικόνα του μανάβη της γειτονιάς μου που παίζει σκάκι με τον φίλο του τις μεσημεριανές ώρες μπροστά από το μαγαζί του μέχρι την στιγμή που καταφθάνει το μετρό και δύο άνθρωποι αποχαιρετιούνται, από τους απέναντι αντίθετους προορισμούς, ίσως και για τελευταία φορά. Μουσική, ποιητικότητα, ξενιτιά, αποχωρισμός...στη Σφίγγα στις 14/2 • Έχετε βιώσει σκληρούς αποχωρισμούς; ΒΑΣΙΛΗΣ: Ναι φυσικά. Αλλά οκ show must go on. Έχω τεράστια πίστη στον χρόνο. Και στη ζωή. Όλα εν τέλει καταλήγουν όπως πρέπει να είναι. Δεν το λέω με καμία δόση μοιρολατρίας αυτό. Το λέω απλώς ως φυσική ροή των πραγμάτων. ΕΥΓΕΝΙΑ: Προσπαθώ να μην αποχωρίζομαι τίποτα πριν είναι ώριμο αρκετά να μην πονέσει. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Έχω αποχαιρετήσει ερωτικές σχέσεις, φίλους, γνωστούς, οικογένεια. ΘΑΝΟΣ: Ναι. Βέβαια όσο μεγαλώνω παρατηρώ ότι αφού παρέλθει ο χρόνος από τον αποχωρισμό, το αίσθημα της σκληρότητας κάπως μαλακώνει και ακολουθεί μία αποδοχή και συμφιλίωση με αυτόν. Φυσικά δεν συμβαίνει πάντα αυτό και σε κάθε είδους αποχωρισμό μου, αλλά προσπαθώ να το διαχειρίζομαι όσο μπορώ προς αυτή την κατεύθυνση. • Ο άνθρωπος από την στιγμή που αρχίζει να καταλαβαίνει τον εαυτό του έρχεται αντιμέτωπος με την απώλεια και την θνητότητά του. Στο δικό μας πανδημικό σήμερα, όπου η ανθρώπινη ζωή μοιάζει να χάνει ολοένα και περισσότερο την αξία της, τι μπορεί να μας κάνει να χαμογελάσουμε ξανά; ΒΑΣΙΛΗΣ: Θεωρώ τον άνθρωπο ένα εξαιρετικά προσαρμοστικό ον. Η ίδια η πορεία μας στον πλανήτη αυτόν το αποδεικνύει περίτρανα. Είναι λοιπόν βέβαιο , ότι με τον ένα η τον άλλο τρόπο θα αναπτύξουμε νέους κώδικες, που στην ουσία τους όμως, δεν πρέπει, και πιστεύω δε θα αλλάξουν. Ο άνθρωπος πάντα θα ερωτεύεται, θα χάνεται, θα έχει ανάγκη, θα νιώθει μόνος, θα νιώθει αδύναμος, θα νιώθει δυνατός. Πάντα θα είναι αυτό που δεν μπορεί να αποφύγει να είναι. Καλό ή κακό. Άρα η αξία της ζωής δεν πιστεύω πως χάνεται, γιατί η ίδια η ζωή τα περιέχει όλα. Και καλά και κακά. Πολλά μας κάνουν να χαμογελάμε ακόμα και στις πιο ζοφερές καταστάσεις. Εγώ έχω τους φίλους μου ας πούμε. Και αυτό είναι που θεωρώ πολύ σημαντικό. Να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που τους αγαπάς και σε αγαπούν. Και να χαμογελάτε παρέα. Ας είναι και από το τσατ. Μην είναι ΜΟΝΟ απ' το τσάτ. ΕΥΓΕΝΙΑ: Πραγματικά δυσκολεύομαι να απαντήσω. Η αγάπη μόνο μπορεί να σβήσει τα ερωτηματικά και τον φόβο. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Αυτό νομίζω πως το απάντησα πιο πάνω στην ερώτηση «που βρίσκεται η ποίηση στην καθημερινότητα». ΘΑΝΟΣ: Η μουσική, το θέατρο, και γενικότερα οι τέχνες, οι οποίες αποδείχθηκαν σωσίβιο κατά έναν τρόπο στην «κορωνοϊκή περίοδο» και φυσικά η ανθρώπινη αλληλεπίδραση που έχει αρχίσει κατά τη γνώμη μου να φθίνει και πριν την παραπάνω περίοδο. • Σύμφωνα με τους πιο αισιόδοξους επιστήμονες, μπορεί πολύ σύντομα να βιώσουμε το τέλος της πανδημίας του κορονοϊού, που ειδικά για τον πολιτισμό υπήρξε…καταστροφική. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θέλετε να κάνετε όταν πετάξουμε τις μάσκες και επιστρέψουμε σε μία….κανονικότητα; ΒΑΣΙΛΗΣ: Αγκαλιές αβίαστες, φιλιά, ταξίδια, λάιβ του στριμώγματος, Όλα αυτά χωρίς σκέψη και προκατάληψη καμία. ΕΥΓΕΝΙΑ: Να αγκαλιάσω όλους τους φίλους και γνωστούς μου! ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Να πάω σε μια μεγάλη συναυλία το καλοκαίρι, να φιλήσω την γιαγιά μου και να σβήσω την δεύτερη σκέψη που έρχεται στο μυαλό για την απόσταση ασφαλείας όταν συναντώ κάποιον από κοντά. ΘΑΝΟΣ: Προσωπικά, δεν θεωρώ ότι θα επιστρέψουμε σε κάποια «κανονικότητα», αλλά παρόλο αυτά αφού πετάξουμε τις μάσκες ποστάροντας «freedom» και «όλα τα συναφή», εκείνο που θα έκανα πρώτο είναι να ξαναδώ τον αδερφούλη μου που δυστυχώς λόγω διαφόρων συνθηκών, δεν έχω την ίδια δυνατότητα αυτή τη στιγμή. • Πιστεύετε πως μετά την «αυτοκάθαρση» στον χώρο του θεάτρου, θα έρθουν καλύτερες και πιο φωτεινές μέρες; Ως νέοι καλλιτέχνες έχετε βιώσει ποτέ παρόμοιες καταστάσεις που σας έφεραν σε δύσκολη θέση; ΒΑΣΙΛΗΣ: Όχι δυστυχώς δεν το πιστεύω. Μπορεί να γίνουν λίγο πιο "προσεκτικά" κάποια πράγματα, που καλώς θα γίνουν, αλλά την πραγματική πηγή του προβλήματος δεν την έχουμε χτυπήσει. Μακάρι. Ποιος δε θα ήθελε ένα πιο δίκαιο και πιο ασφαλές τοπίο. Αλλά είναι ο κόσμος μας δίκαιος και ασφαλής; Προσωπικά, δεν έχω βιώσει τόσο στο πετσί μου καταπιεστικές καταστάσεις, ή καταστάσεις που να με φέρουν σε δύσκολη θέση. Αλλά αυτό έχει να κάνει με μένα. Σκοπός είναι να αισθανόμαστε όλοι σέιφ και ικανοί να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπεια μας. Την ψυχική και τη σωματική. ΕΥΓΕΝΙΑ: Φυσικά και έχω βιώσει . Και είχα βάλει τον εαυτό μου σε διαδικασία να προσπαθώ να σκληρήνω «γιατί η δουλειά θέλει γερό στομάχι» χαίρομαι που έλαμψε η αλήθεια, ότι όχι δεν χρειάζεσαι γερό στομάχι το θέατρο . Η μουσική. Κοινή λογική και ανθρωπιά χρειάζεται. Είναι μια δουλειά ακριβώς σαν τις άλλες… ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Αυτές οι καταστάσεις υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Έχουμε χρέος να μιλάμε ανοιχτά γι' αυτές και να στηρίζουμε κάθε έναν/μια που αποφασίζει να τις διαχειριστεί. ΘΑΝΟΣ: Ευελπιστώ και εύχομαι να έρθουν καλύτερες και φωτεινότερες μέρες στον χώρο του θεάτρου, αλλά σίγουρα θα ήθελα στις μέρες που θα έρθουν, να μπορούνε κάπως να ζούνε με μια κάποια αξιοπρέπεια οι καλλιτέχνες και εννοείται και όλος ο κόσμος, και όχι μόνο όποτε το θυμάται τούτο το κράτος, δίνοντας τα «βοηθήματά» του μόνο σε καταστάσεις «έκτακτες» και μετά από αυτονόητη πίεση των πολιτών του. • Προσκαλέστε εσείς οι ίδιοι τους αναγνώστες του Θεαθήναι στην παράσταση, αναφέροντας τον κυριότερο λόγο για τον οποίο θα πρέπει να τη δουν! ΒΑΣΙΛΗΣ: Δεν μπορώ να βρω κάποιον συγκεκριμένο λόγο. Επειδή εμπιστεύομαι πάρα πολύ τη στιγμή, θα πω, πως όποιος θέλει να έρθει, θα βρει εκεί μαζί μας τον ή έναν λόγο. Εμείς τους δικούς μας τους έχουμε και τους μοιραζόμαστε ελεύθερα! Σας περιμένουμε! ΕΥΓΕΝΙΑ: Είναι ένα μουσικό ταξίδι που όσο κιαν μιλάει για τον ξεριζωμό , έρχεται και φωλιάζει στην ψυχή. Προσωπικά με έκανε να νιώσω λιγότερο «μονη μου» ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Γιατί είναι μια παράσταση που μας καίει! ΘΑΝΟΣ: Θα πω απλά πως βάλτε ότι σας κάνει κέφι και ελάτε να μοιραστούμε μαζί αυτό το μουσικό και ποιητικό ταξίδι που πραγματικά έχει στηθεί με πολύ αγάπη, συγκίνηση και μεράκι, από μια ομάδα υπέροχων, νέων δημιουργών με σκοπό να συν-κινηθούμε προς την ομορφιά του άγνωστου. Σκηνοθεσία - Δραματουργική επεξεργασία - Κίνηση:
Ευθύμης Χρήστου Ιδέα: Ευθύμης Χρήστου, Κωνσταντίνος Τσονόπουλος Μουσική: Θεόφιλος Πουζμπούρης Σκηνική- ενδυματολογική επιμέλεια: Αθανασία Δεκούλη Βοηθός στη σκηνοθεσία: Κοσμάς Κότσι Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριάννα Φουσκάκη Μακιγιάζ: Ελευθερία Γκιόκα Φωτογραφίες προώθησης/ αφίσα: Φίλιππος Κοκκαλιάρης Επί σκηνής (αλφαβητικά) : Θάνος Γρίβας, Ευγενία Λιάκου, Βασίλης Μηλιώνης, Θεόφιλος Πουζμπούρης, Κωνσταντίνος Τσονόπουλος Guest: Κλέα Διαμάντη - Special guests έκπληξη σε κάθε παράσταση, ανάμεσα τους: Ελένη Καρακάση, Γιώτα Γιάννα κ.α Παραστάσεις: Δεύτερες 14/2 , 21/2 , 28/2 Ώρα: 21.00 Που: Sfiga Music Theater / Μουσική Σκηνή Σφίγγα Εισιτήρια: https://www.viva.gr/tickets/festival/music/apochorismos-ke-alles-polemikes-technes/ Και στα τηλέφωνα του θεάτρου: Μουσική σκηνή Σφίγγα Ακαδημίας και Ζωοδόχου Πηγής (είσοδος στον πεζόδρομο Κιάφας 13) Τηλέφωνο κρατήσεων: 2114096149, 6987844845 sfigamusic@gmail.com *Για τη διεξαγωγή της παράστασης, εφαρμόζονται στον χώρο, τα απαιτούμενα μέτρα προστασίας από την Covid-19, καθώς και το πρωτόκολλο, που απαιτεί είσοδο μόνο με βεβαίωση εμβολιασμού ή νόσησης.
0 Comments
Leave a Reply. |
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
March 2024
|
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
csmediagr0@gmail.com
theathinaiart@gmail.com
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος